Πλουτάρχου βίοι παράλληλοι

Η ιστορική αξία του Βίου έγκειται, στο γεγονός ότι καλύπτει πολλά κενά και συμπληρώνει το ανεπαρκές ιστορικό υλικό για την εκστρατεία του Αλεξάνδρου.
Πολλές από τις πληροφορίες που μας δίνει για τα νεανικά χρόνια του Αλεξάνδρου είναι πολύτιμες διότι δεν απαντούν σε άλλη πηγή.
Ωστόσο, ο Πλούταρχος επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στον χαρακτήρα του στρατηλάτη. Έτσι, η γενναιοδωρία απέναντι σε φίλους και εχθρούς, η ευγένεια και η επιείκεια απέναντι στους αιχμαλώτους και ιδιαίτερα τις γυναίκες, δύσκολα μπορούν να αμφισβητηθούν, έστω και αν κάποια από τα παραδείγματα που αναφέρει ο συγγραφέας δεν είναι αυθεντικά. Εντούτοις, η ευνοϊκή στάση του στρατηλάτη απέναντι στον Ταξίλη και τον Πώρο πιθανώτατα υπαγορευόταν από την πολιτική του, όπως και η τακτική του στο θέμα της ενδυμασίας (45), αλλά και η εκπαίδευση τριάντα χιλιάδων νέων Περσών (47, 71).
Αναγνωρίζεται από πολλούς μελετητές η σημασία τόσο της περιγραφής της δολοφονίας του Κλείτου (50-52) όσο και του θέματος της προσκύνησης. Ο Πλούταρχος φέρνει στο προσκήνιο κάποιες από τις διαμάχες στο περιβάλλον του Αλεξάνδρου, τις ζηλοφθονίες των φιλοσόφων και των συνεργατών του. Βοηθεί τον σύγχρονο ιστορικό να διαμορφώση, μέσα από την αξιοποίηση αυτού του υλικού, μια πληρέστερη εικόνα της προσωπικότητας του μεγάλου στρατηλάτη.