Ιδιωτικές και δημόσιες επιχειρήσεις

Το είδος των προβληματισμών, που περιλαμβάνονται στη μελέτη, αναφορικά με τις ιδιωτικοποιήσεις - αποκρατικοποιήσεις, σε συνδυασμό και με την έλλειψη ανάλογου πονήματος, την καθιστά την περίοδο αυτήν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και πολύτιμη.



Τα γενικά συμπεράσματα, που ακολουθούν, προσφέρουν μία γεύση θεματολογίας, θέσεων και προτεινόμενων λύσεων, στο μέγα πρόβλημα αυτής της μελέτης, που ήδη είναι και κατεξοχήν ελληνικό:




Αυτή η μανιώδης στροφή, μετά το 1986, προς μαζικές ιδιωτικοποιήσεις - αποκρατικοποιήσεις, δεν πείθει για την αντικειμενικότητα επιλογής της, επειδή εμφανίζεται άρρηκτα συνδεδεμένη με την επανεμφάνιση του νεοφιλελευθερισμού.

Θεωρητικά, δεν μπορεί να ερμηνευθεί, με βάση το εκάστοτε ισχύον ιδιοκτησιακό καθεστώς, η επικαλούμενη από τους οπαδούς του νεοφιλελευθερισμού, απόλυτη διαφορά αποτελεσματικότητας, ανάμεσα στην ιδιωτική και δημόσια επιχείρηση. Μία τέτοια διαφορά, όπου και όταν υπάρχει, θα πρέπει να αποδοθεί σε λιγότερο ή περισσότερο ικανοποιητικό managment.
Δεν μπορεί να παραβλεφθεί ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις, εκτός των κοινών τους στόχων με τις ιδιωτικές, επωμίζονται και πρόσθετους, που πολύ γενικά αυτοί αναγνωρίζονται ως "κοινωνικοί".
Από το συνδυασμό θεωρίας και εμπειρίας, αναφορικά με το πρόβλημα αποδοτικότητας δημοσίων και ιδιωτικών επιχειρήσεων υπάρχουν ενδείξεις ότι:

σε ανταγωνιστικό περιβάλλον, και οι δημόσιες και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις καθίστανται περισσότερο παραγωγικές,

η οικονομική αποτελεσματικότητα των δημοσίων επιχειρήσεων (σε σύγκριση με τις ιδιωτικές), φαίνεται να είναι συνάρτηση σε πολλές περιπτώσεις, του είδους της δραστηριότητάς τους,
πολύ συχνά, και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, λειτουργούν ως trust και cartel, και επιβάλλουν τη θέλησή τους να χρηματοδοτούνται, δηλαδή, από το δημόσιο.

Είναι καθαρός φαρισαϊσμός, τις ημέρες μας, η επίκληση της ανάγκης ιδιωτικοποιήσεων - αποκρατικοποιήσεων, χάριν της επίτευξης μεγαλύτερου οικονομικού αποτελέσματος, όταν ταυτόχρονα γίνεται αναγκαστικά ανεκτή μια τέτοιας έκτασης σπατάλη, μέσω της ολοένα αυξανόμενης ανεργίας.

Η ελληνική και πολυπόθητη διείσδυση στα νέα Βαλκάνια, μπορεί να προωθηθεί αποτελεσματικά, μέσω της ανάπτυξης δημοτικών επιχειρήσεων, οι οποίες εξάλλου είναι σε θέση να αναζωπυρώσουν τη ροπή για επένδυση.