Νέον πλανόδιον 2

Οι «Υπερασπίσεις της ποίησης» στις μέρες μας είναι κάτι παραπάνω από συχνές. Πολύ σπανίως ακούγεται η άλλη πλευρά. Σ’ αυτήν την πλευρά, όχι στους προμάχους, αλλά στους «πολέμιους» και τους επικριτές της σύγχρονης ποίησης, δίνει τον λόγο στο πολυσέλιδο «Θέμα» του το ΝΠ2. Πέντε πολύκροτα Αναθέματα κατά ποιητών, κατά της εσωστρέφειας, της αυταρέσκειας και της παρακμής της τέχνης τους σήμερα, όλα διάσημων συγγραφέων, όλα στο είδος τους κλασσικά και πολυσυζητημένα. Γράφουν κατά σειρά δύο πεζογράφοι (ο Πολωνός Βίτολντ Γκομπρόβιτς και ο Γερμανός Άλφρεντ Νταίμπλιν), ένας ποιητής (ο Άγγλος Φίλιπ Λάρκιν), ένας κριτικός (ο Αμερικανός Τζόζεφ Επστάιν), και ένας ακόμη ποιητής και δοκιμιογράφος (ο επίσης Αμερικανός Ντέηνα Τζόια). Προλογίζει ο Κώστας Κουτσουρέλης.

Ο Φάκελος Λογοκλοπή του ΝΠ1 προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις και σχόλια, έντυπα και διαδικτυακά. Στο ΝΠ2 καταγράφουμε τον απόηχο της συζήτησης. Με νέα εκτενή του παρέμβαση, ο Νάσος Βαγενάς υπερασπίζεται τη θεωρία του ότι λογοκλοπή από ξενόγλωσσο ποιητικό κείμενο είναι εξ ορισμού αδύνατη, στην οποία του είχαμε ασκήσει κριτική. Εκτός από τη δική μας απάντηση, το τεύχος φιλοξενεί τρία ακόμη κείμενα πάνω στο ζήτημα – του Αργύρη Χιόνη (αδημοσίευτη επιστολή του 1990), του Γιάννη Πατίλη καί του Ντίνου Σιώτη.

Ακόμη, στο ΝΠ2:

– Ο Χρήστος Μποκόρος, με αφετηρία την πρόσφατη έκθεσή του στο Μουσείο Μπενάκη, εξιστορεί την προσωπική του απόπειρα «να εικονίσει τα στοιχειώδη μας ζητούμενα». Ένας βαθύς αναλογισμός πάνω στον ρόλο της ζωγραφικής, «τέχνης των σταθερών εικόνων», τον καιρό αυτόν «της ταχύτητας και της ακατάπαυστης ανανέωσης».

– Ο Γιώργος Βαρθαλίτης σε μια πρωτότυπη ποιητική ανθολογία παρουσιάζει και αποτιμά το έργο των σημαντικότερων Ελλήνων Μεταφραστών του Μεσοπολέμου. Οι αποδόσεις τους, αποφαίνεται, «είναι οι καλύτερες που έγιναν ποτέ στη γλώσσα μας».

– Ο Νικόλας Σεβαστάκης θέτει το ερώτημα «Να ξεχάσουμε τον ολοκληρωτισμό;» και διερευνά τις πολιτικές και θεωρητικές χρήσεις του όρου από τα αυταρχικά καθεστώτα του 20ού αιώνα ώς τις μέρες μας.

– Ο Γιώργος Πινακούλας αναρωτιέται «Υπάρχει νεοελληνικό μυθιστόρημα;» και ανατρέχοντας διεξοδικά στις κοινωνικές και αισθητικές προϋποθέσεις του είδους εξηγεί γιατί η δική του απάντηση είναι αρνητική.

– Ο Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος ημερολογιακώ τω τρόπω μας αφηγείται τις εκδοτικές περιπέτειες μιας παπαδιαμαντικής μετάφρασης: της περίφημης Ιστορίας της Ελληνικής Επαναστάσεως του Τόμας Γκόρντον.

– Ο Δημήτρης Αρμάος ανασκοπεί τη μακρά παράδοση της αντικαβαφικής κριτικής και διαπιστώνει το πέρασμά της από την «μικροψυχία» στην «πρόοδο».

Από τη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία, στο ΝΠ2 δημοσιεύονται οι «Πατρίκιοι και πληβείοι», κύκλος ποιημάτων του Δημήτρη Καρακίτσου, καθώς επίσης διηγήματα της Ηρώς Νικοπούλου («Η ανακάλυψη του Μάινα») και του Ανδρέα Κεντζού («Ιερώνυμος»).

Στις μόνιμες στήλες, ο Γιάννης Πατίλης παρουσιάζει «Τρεις ερωτικές επιστολές προς τον Μίμη Φωτόπουλο»? ο Στιχάκιας, ο Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ, ο Ιγουασάκι Γιαταρό, ο Γιώργος Βαρθαλίτης και ο Φίλιπ Λάρκιν, καθένας με τον τρόπο του, σατιρογραφούν? ο Κωνσταντίνος Πουλής και ο Λεωνίδας Σταματελόπουλος αντιλέγουν πάνω στο ζήτημα της πολιτικής βίας με αφορμή το πρόσφατο βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα? η Έλενα Σταγκουράκη αποτιμά το πρώτο έτος της θητείας του Σωτήρη Χατζάκη στο Εθνικό Θέατρο αλλά και τις προκαταβολικές αντιδράσεις εναντίον του? ο Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος, ο Δημήτρης Αρμάος, ο π. Ευάγγελος Γκανάς, η Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου, ο Θάνος Γιαννούδης και ο Κωνσταντίνος Πουλής κρίνουν την πρόσφατη βιβλιοπαραγωγή.