Επιτέλους μόνος

Υπάρχουν δύο στοιχεία που θεωρώ πως προκαλούν το ενδιαφέρον σε αυτές τις καταιγιστικές εγγραφές και τις καθιστούν τόσο δημοφιλείς. Καταρχάς είναι η παρέλαση των ονομάτων. Συγγραφείς, ηθοποιοί, πολιτικοί και τόσοι άλλοι επώνυμοι γεμίζουν ασφυκτικά τις ημέρες του Θανάση Νιάρχου, σε βαθμό τέτοιο, που είναι ν’ απορείς με τους εξουθενωτικούς ρυθμούς εργασίας του που εναλλάσσονται με μια πλήρη κοινωνικότητας νυχτερινή ζωή. Ο Γιάννης Κοντός, ο Μένης Κουμανταρέας και ο Χριστόφορος Λιοντάκης, η Μαρίνα Καραγάτση, ο Μάνος Ελευθερίου και ο Μάνος Καρατζογιάννης, ο Αντώνης Φωστιέρης και ο Θανάσης Καστανιώτης, η Αμαλία Μεγαπάνου και η Κική Δημουλά, ο Κώστας Μητρόπουλος, η Ζωζώ Σαπουντζάκη και ο Σταμάτης Φασουλής, είναι ορισμένα μόνο από τα πρόσωπα που αποτελούν τον στενό πυρήνα της συντροφιάς του, μαζί με υπουργούς, βουλευτές, ζωγράφους, σκηνοθέτες κ.λπ. [...] Είναι γι’ αυτόν τον λόγο που οι σελίδες ημερολογίου του Θανάση Θ. Νιάρχου αποτυπώνουν μεγάλο μέρος της αθηναϊκής και συνεκδοχικά της ελληνικής πολιτιστικής ιστορίας των τελευταίων σχεδόν σαράντα χρόνων (1981-2018), συνιστώντας πολύτιμο εργαλείο για τον μελετητή αυτής της περιόδου, ο οποίος μπορεί πλέον να επιβεβαιώσει φιλικά δίκτυα, πνευματικές συγγένειες, υπόγειες επιρροές.