Η σχέση Ευρωπαϊκού and Εθνικού Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου

Ο κληρονομικός κανονισμός αποτελεί ισχύον ελληνικό δίκαιο κατ’ ουσία από τις 17.8.1015. Είναι ο πρώτος πραγματικά all inclusive ενωσιακός κανονισμός ιδ.δ.δ., αφού ρυθμίζει διεθνη δικαιοδοσία, εφαρμοστέο δίκαιο, αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και εγγράφων και εισάγει και τον ενιαίο θεσμό του ευρωπαϊκού κληρονομητηρίου. Η επίδρασή του στο κληρονομικό διεθνές δίκαιο των κρατών μελών είναι καταλυτική, δεδομένου ότι αλλοιώνει ακόμη και θεμελιώδεις αρχές στις οποίες αυτό βασίζεται. Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να ερευνήσει την ως άνω επίδραση του κληρονομικού κανονισμού στο κληρονομικό διεθνές δίκαιο των κρατών μελών, με έμφαση στην ελληνική έννομη τάξη, τόσο de lege lata όσο και de lege ferenda, φιλοδοξώντας έτσι να αποτυπώσει τη γενικότερη επίδραση του ενωσιακού ιδ.δ.δ. στο εθνικό ιδ.δ.δ. των κρατών μελών και με τον τρόπο αυτόν περαιτέρω να αντλήσει γενικότερα συμπεράσματα για τη σχέση και την εξέλιξη του ελληνικού ιδ.δ.δ. εντός του πλαισίου του ενωσιακού ιδ.δ.δ., εντός δηλαδή τελικά της διαρκώς εξελισσόμενης πορείας του εξευρωπαϊσμού του εθνικού ιδ.δ.δ. των κρατών μελών.