Οικογένεια και έμφυλες ανισότητες

Δομώντας την ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη, το παιδί από πολύ μικρή ηλικία αποκτά και ενσωματώνει στην προσωπικότητα και τη συμπεριφορά του τα στερεότυπα των φύλων, όπως αυτά εκδηλώνονται μέσα στην κοινωνία που ζει και αναπτύσσεται. Επομένως, οι αντιλήψεις για τις ιδιότητες και τους ρόλους που ταιριάζουν στο ανδρικό ή γυναικείο φύλο, όπως αυτές εκδηλώνονται κυρίως στο σχολείο, την οικογένεια, την ευρύτερη κοινωνία, την ομάδα ομηλίκων, τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, επηρεάζουν τα παιδιά ήδη από τη βρεφική τους ηλικία και διαμορφώνουν αντίστοιχα τους ρόλους και τη συμπεριφορά τους ως αγοριών ή κοριτσιών. Η αντίληψη του παιδιού ότι είναι αγόρι ή κορίτσι θεωρείται από τις σημαντικότερες πλευρές της αυτοαντίληψής του. Η συνειδητοποίηση και αφομοίωση των χαρακτηριστικών του φύλου του επιτυγχάνεται αφενός με τη σταδιακή ανάπτυξη των γνωστικών ικανοτήτων του παιδιού και την ικανότητά του να μιμείται πρότυπα είτε πραγματικά είτε συμβολικά και αφετέρου μέσω της αλληλεπίδρασης των μελών της κοινωνίας με κάθε παιδί, ως ενεργού υποκειμένου κοινωνικής εκπαίδευσης. Η διαμόρφωση της ταυτότητας του φύλου λαμβάνει χώρα ταυτόχρονα με την εσωτερίκευση, τον αυτοέλεγχο και τα λοιπά χαρακτηριστικά της κοινωνικής προσωπικότητας και τελικά παγιώνεται μέσω των επιρροών από το πολιτισμικό – κοινωνικό περιβάλλον (Beal, 1994).