Σπονδές στους ανέμους

Πολύπλευρο ταλέντο ο Φίλιππος Νικολόπουλος, ποιητής, νομικός, κοινωνιολόγος, πανεπιστημιακός δάσκαλος, έχει επιδείξει πολυσήμαντη δραστηριοότητα σ` όλους τους χώρους της πνευματικής και της κοινωνικής μας ζωής. Σαν ποιητής ξεχώρισε από την πρώτη του εμφάνιση με μία ποίηση προσωπική και ιδιότυπη, μια ποίηση που θυμίζει ίσως κάποτε λυρική πρόζα μα που σαν πολύροας ποταμός κυλά «μαζί με τα ταραγμένα όνειρα των ανθρώπων και τον ανυψούμενο και υμνούμενο οργασμό της άνοιξης».
Η αχαλίνωτη φαντασία που οδηγεί σε στίχους μακρόπνοους, απειθάρχητους, όπου κοχλάζει η ζωή με τα πρωτόγονα πάθη, τα μεγάλα όνειρα και τις οδυνηρές διαψεύσεις της. Έτσι «τυφλωμένος από το υστερικό φως των Μαινάδων» ανακράζει σε ένα από τα προηγούμενα ποιήματά του: «Όριζε ήλιε»...
Ο Φ.Ν. τολμά. Ανανεώνοντας και προσαρμόζοντας στο δικό του προσωπικό ύφος τον παραμερισμένο στις μέρες μας συμβολισμό, κατορθώνει να ξεφύγει από τα πεπατημένα. Έτσι η ποίησή του μεγαλόστομη, πληθωρική, με φιλοσοφική ενατένιση των πραγμάτων, αποκτάει έναν ιδιότυπο λυρισμό και γίνεται οραματική, παραμυθητική και βαθύτατα ανθρώπινη. (Ηλίας Σιμόπουλος, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)