Η γέννηση της φιλοσοφίας

Μ' ένα μεγάλο λαό, μεγαλοφυή, συμβαίνει ό,τι και με τον άνθρωπο τον μεγαλοφυή. Και οι παραμικρότερες εκδηλώσεις της ζωής έχουν το σημάδι της μεγαλοφυϊας... Οι Έλληνες είναι, όπως και η μεγαλοφυϊα· απλοί, simplex. Γι' αυτό είναι διδάσκαλοι αθάνατοι. Οι θεσμοί τους, τα δημιουργήματά τους, φέρνουν τη σφραγίδα της απλότητας, τόσο, που συχνά μένει κανείς εκστατικός βλέποντας ώς τι σημείο είναι μοναδικοί σ' αυτή τους την απλότητα. Και, παραδόξως, είναι εξίσου τόσο βαθείς όσο και απλοί. Μολοντούτο σπάνια μας αποκαλύπτουν τα βάθη της σοφίας και της γνώσης τους. Ανάμεσα στον μεγάλο άνθρωπο της διάνοιας, τον Αριστοτέλη, και στα ήθη και την τέχνη των Ελλήνων, υπάρχει άβυσσος τεράστια, έτσι που ο καθείς από μας φαίνεται ρηχός και άτονος συγκρινόμενος με το απροσμέτρητο μεγαλείο του ελληνικού ενστίκτου. Είναι μια από τις μεγαλύτερες αρετές των Ελλήνων το να μη θέλουν να μεταπλάσουν σε διανόημα ότι καλύτερο κλείνουν μέσα τους. Μ' άλλα λόγια, είναι αφελείς· είναι μια λέξη που συνοψίζει την απλότητα και το βάθος. Έχουνε μέσα τους κάτι από το έργο της τέχνης. Ο κόσμος μπορεί να είναι όσο θέλει σκοτεινός, όμως αρκεί να παρεμβάλουμε ένα κομμάτι ελληνικής ζωής για να φωτιστεί αμέσως άπλετα... Θα προσπαθήσουμε να διδαχθούμε από τους Έλληνες και θα διδάξουμε με οδηγό τα παραδείγματά τους. Αυτό θα είναι το έργο μας.


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Σημείωμα των εκδοτών
Πρόλογος
Εισαγωγή
Ι. Η φιλοσοφία στα χρόνια της ελληνικής τραγωδίας
Πρόλογος
Δεύτερος πρόλογος
Εισαγωγή
Θαλής
Αναξίμανδρος
Ηράκλειτος
Παρμενίδης
Αναξαγόρας
Διάγραμμα ενός σχεδίου
Προσχέδιο συνέχειας
Εμπεδοκλής
Σχέδια ενός δράματος: Εμπεδοκλής
Δημόκριτος
Οι πυθαγόρειοι
Σωκράτης
ΙΙ. Ο φιλόσοφος. Σκέψεις για τον ανταγωνισμό τέχνης και γνώσης
ΙΙΙ. Ο φιλόσοφος, γιατρός του πολιτισμού
IV. Ο ανταγωνισμός της επιστήμης και της σοφίας