Ίδε ο άνθρωπος

Μέσα σ' αυτή την τέλεια ημέρα, όπου τα πάντα ωριμάζουν και όπου δεν κιτρινίζει μόνον το σταφύλι, μια φωτισμένη ματιά έπεσε πάνω στον βίο μου. Κοιτούσα πίσω, κοιτούσα μακριά μπροστά, και ποτέ μου δεν παρατήρησα τόσα πολλά καλά πράγματα μαζί. Σήμερα δεν ενταφίασα μάταια τον τεσσαρακοστό χρόνο της γέννησής μου. Εγώ μπόρεσα και τον ενταφίασα. Οτιδήποτε ήταν ζωντανό σε αυτόν, διασώθηκε, είναι αθάνατο. Το πρώτο βιβλίο της "Απαξίωσης όλων των αξιών", τα "Άσματα του Ζαρατούστρα", το "Λυκόφως των Ειδώλων", η προσπάθειά μου να φιλοσοφήσω με την σφύρα: όλα δώρα αυτού του χρόνου, και μάλιστα του τελευταίου τριμήνου του! Γιατί να μην είμαι ευγνώμων για ολόκληρο τον βίο μου; Έτσι, λοιπόν, θ' αφηγηθώ τον βίο μου στον εαυτό μου.