Νταρουίς, Μαχμούντ

Ο Παλαιστίνιος ποιητής Μαχμούντ Νταρουίς γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου του 1941 στο χωριό αλ-Μπίρουα της Γαλιλαίας. Το 1948, στη διάρκεια του Αραβο-Ισραηλινού πολέμου, το χωριό του καταστράφηκε ολοσχερώς. Η οικογένεια διέφυγε προσωρινά στον νότιο Λίβανο και όταν επέστρεψε εγκαταστάθηκε στο Ντερ αλ-Άσαντ. Μετά την ολοκλήρωση των δευτεροβάθμιων σπουδών του στο Καφρ Γιασίφ, ο Νταρουίς μεταφέρθηκε στη Χάιφα, όπου προσχώρησε στο Κομμουνιστικό Κόμμα του Ισραήλ. Σε ηλικία δεκαεννέα ετών εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή. Σύντομα καθιερώθηκε ως ποιητής της παλαιστινιακής αντίστασης και εθνικός ποιητής της Παλαιστίνης. Το 1971, ξεκίνησε η μακρά πορεία της αυτοεξορίας του, με βασικούς σταθμούς το Κάιρο, τη Βηρυτό, την Τύνιδα και το Παρίσι, ενώ το 1996 επέστρεψε στην Παλαιστίνη και έζησε ως το τέλος της ζωής του μεταξύ Ραμάλας και Αμμάν (Ιορδανία). Εντάχθηκε στην Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ) και, το 1988, ο ίδιος συνέταξε την Παλαιστινιακή Διακήρυξη Ανεξαρτησίας που κοινοποίησε ο Γιάσερ Αραφάτ. Παρέμεινε στον ΟΑΠ ως το 1993, όταν παραιτήθηκε αντιτασσόμενος στη συμφωνία του Όσλο. Στις 9 Αυγούστου του 2008, η φωνή του Νταρουίς σίγησε, ωστόσο η κληρονομιά που άφησε πίσω του μένει αθάνατη στην ψυχή και στα χείλη όλου του αραβικού κόσμου. Έγραψε πάνω από τριάντα ποιητικές συλλογές και πεζογραφήματα, ενώ τα έργα του έχουν ήδη μεταφραστεί σε τριάντα πέντε γλώσσες. Το σώμα του μεταφέρθηκε στη Ραμάλα, σύμφωνα με την επιθυμία του, και τάφηκε στην κορυφή ενός λόφου που βλέπει στην Ιερουσαλήμ. Πλάι στο μνημείο του, από τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, στεγάζεται το Ίδρυμα Μαχμούντ Νταρουίς.