Το έρημο νησί και άλλα κείμενα

Πρόκειται για το πρώτο μέρος της συλλογής που επιμελήθηκε ο Νταβίντ Λαπουζάντ με κείμενα και συνεντεύξεις από το 1953-1974, τη μετάφραση έκανε ο Κωνσταντίνος Μπουντάς, όπως και ο οποίος μετέφρασε και τα άλλα έργα του Ντελέζ που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Εκκρεμές.

Ο πρώτος αυτός τόμος συγκεντρώνει όλα τα κείμενα του Ζιλ Ντελέζ που δημοσιεύτηκαν στη Γαλλία και στο εξωτερικό από το 1953 μέχρι το 1974, από το Εμπειρισμός και υποκειμενικότητα, το πρώτο του έργο, μέχρι τις συζητήσεις που ακολούθησαν την εμφάνιση του Αντι-Οιδίποδα, που έγραψε μαζί με τον Φελίξ Γκουατταρί. Η ανά χείρας συλλογή απαρτίζεται ουσιαστικά από άρθρα, ανακοινώσεις, προλόγους, συνεντεύξεις, συμπόσια, που έχουν ήδη δει τη δημοσιότητα αλλά δεν εμφανίζονται σε κανένα από τα υπάρχοντα κείμενα του Ντελέζ.

…αν ένα νησί είναι έρημο, οφείλει να μας φανεί, από φιλοσοφική άποψη, κανονικό. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει καλά και με ασφάλεια παρά μόνον αν υποθέτει τετελεσμένη (ή τουλάχιστον κατεσταλμένη) τη ζωντανή πάλη γης και νερού. Τα δύο αυτά στοιχεία θέλει να τα αποκαλεί πατέρα και μητέρα, κατανέμοντας τα φύλα σύμφωνα με το ονειροπόλημά του. Πρέπει τουλάχιστον να πειστεί ότι δεν υπάρχει μια τέτοιου είδους πάλη, να προσποιηθεί λίγο ότι δεν υπάρχει πια. Η ύπαρξη των νησιών είναι κατά κάποιο τρόπο η άρνηση μιας τέτοιας άποψης, μιας τέτοιας προσπάθειας και μιας τέτοιας πεποίθησης. Θα είναι πάντοτε απορίας άξιο το ότι η Αγγλία κατοικείται. Ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει πάνω σε ένα νησί μόνον αν ξεχάσει τι αυτό αντιπροσωπεύει. Τα νησιά ανήκουν στο πριν του ανθρώπου ή στο μετά.