Η κασέτα του πολέμου ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

Τον Ιανουάριο του 1991 ο δημοσιογράφος Νίκος Μαντάς ξεκινάει από την Αθήνα για να καλύψει τον πόλεμο στον Κόλπο, πιστεύοντας ότι θα κατακτήσει τη δόξα του πολεμικού ανταποκριτή. Το CNN μονοπωλεί την ενημέρωση στο Ιράκ και οι υπόλοιποι δημοσιογράφοι σκοτώνουν την ώρα τους στα μπαρ των πολυτελών ξενοδοχείων της Ιορδανίας. Τα κανάλια όμως έχουν τάξει στους τηλεθεατές πόλεμο και πρέπει να τηρήσουν την υπόσχεσή τους.
Και ξαφνικά εμφανίζεται στην Ιερουσαλήμ η αγαπημένη του Νίκου Μαντά, η γοητευτική ρεπόρτερ Έλλη Σοφιανού, που όμως δουλεύει στο αντίπαλο κανάλι.
Τι θα συμβεί όταν ο έρωτας βαρεθεί αντιμέτωπος με τη «μητέρα όλων των εποχών», δηλαδή με τη μάχη της τηλεθέασης; Πόσο μια ερωτική σχέση μπορεί ν' αντισταθεί στο νέο μοντέλο επιτυχίας που υπόσχεται η τηλεόραση;







ΚΡΙΤΙΚΗ



Εκείνος, ο έμπειρος ρεπόρτερ Νίκος Μαντάς, καταφέρνει να μπει πρώτος στο βομβαρδισμένο από τους Αμερικανούς ιρακινό χωριό. Εκείνη, η αγαπημένη του Έλλη Σοφιανού, ανταποκρίτρια του αντίπαλου τηλεοπτικού δικτύου, θα κλέψει όμως την παράσταση - και θα κερδίσει την ασίγαστη μάχη της τηλεθέασης - ξεσπώντας σε λυγμούς μπροστά στην κάμερα. Ο Αργύρης Ντινόπουλος, πολεμικός ανταποκριτής του Antenna, υπογράφει ένα μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στη διάρκεια του Πολέμου του Κόλπου με ήρωες δύο ανθρώπους των ΜΜΕ και τον περίγυρό τους. Γνώστης της ειδικής ψυχολογίας των δημοσιογράφων εκείνων που τα κανάλια στέλνουν στην πρώτη γραμμή του πυρός για να ενημερώσουν το κοινό τους και των καταστάσεων που αυτοί αντιμετωπίζουν, επιλέγει να τοποθετήσει σε μια ακραία συγκυρία - τον πόλεμο - ένα ερωτικό πάθος με μεταπτώσεις και ανατροπές. Αν όμως σε ένα πρώτο επίπεδο φαίνεται να τον ενδιαφέρει η εξέλιξη αυτής της ερωτικής ιστορίας, στο δεύτερο επίπεδο δείχνει να προβληματίζεται από την πορεία των media στον σύγχρονο κόσμο - ο πόλεμος βοηθά να βγουν στην επιφάνεια ακραίες ανθρώπινες συμπεριφορές και να αναδειχθεί η παθολογία ενός επαγγέλματος ιδιαίτερα ευάλωτου στους πειρασμούς της ματαιοδοξίας.

Ουσιαστικά, το μυθιστόρημα του Ντινόπουλου αποτελεί μια μαρτυρία εκ των έσω, μια καταγραφή αρκετά έντιμη και αποκαλυπτική των ηθών που διαμορφώθηκαν στους κόλπους των τηλεοπτικών δημοσιογράφων στα δέκα χρόνια λειτουργίας των ιδιωτικών καναλιών στην Ελλάδα. Και μας δίνει μία ακόμη ευκαιρία να απομυθοποιήσουμε και να δούμε στις αληθινές διαστάσεις της την τηλεοπτική πραγματικότητα, τον κυνισμό, την αποθέωση του κακού γούστου, τις ίντριγκες πίσω από το γυαλί και τη μάχη της τηλεθέασης που πρέπει να κερδηθεί με κάθε τίμημα. Άλλωστε σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές του βιβλίου ο διευθυντής ειδήσεων του καναλιού κραυγάζει θριαμβολογώντας μετά την ανέλπιστη επιτυχία της Σοφιανού: «Μια κουκλάρα και λίγο κλάμα αρκούν». Ενα από τα αδιαμφισβήτητα προτερήματα του βιβλίου είναι ότι αναβιώνει πειστικά την ατμόσφαιρα του τελευταίου πολέμου του 20ού αιώνα, τον οποίο η ανθρωπότητα παρακολούθησε με κομμένη την ανάσα, μέσα από την τηλεκατευθυνόμενη δραματική μονομαχία των πυραύλων Σκουντ και Κρουζ.

Δ. ΧΟΥΛΙΑΡΑΚΗΣ, ΤΟ ΒΗΜΑ , 20-01-2002