Το υπόγειο

Οι Σημειώσεις από το υπόγειο είναι ένα ιδιαίτερο μυθιστόρημα που
καταλαμβάνει περίοπτη θέση στο ντοστογιεφσκικό λογοτεχνικό σύμπαν
και σηματοδοτεί τη νέα εποχή των μεγάλων μυθιστορημάτων. Πολλές
από τις ιδέες που δοκιμάζει ο συγγραφέας εδώ θα τις δούμε πολύ
σύντομα να εμφανίζονται στους εμβληματικούς ήρωες των
αριστουργημάτων του. Σε κανένα άλλο μυθιστόρημα, όμως, ο Φιόντορ
Ντοστογιέφσκι δεν θα επαναλάβει αυτό το ιδιότυπο ύφος γραφής των
Σημειώσεων, ένα ύφος που με το λογοτεχνικό του σφρίγος και την
καλλιτεχνική του αρτιότητα θα σφραγίσει με ανεπανάληπτο τρόπο αυτό
το πρωτοποριακό έργο.
Στις Σημειώσεις ο Ντοστογιέφσκι συνθέτει αριστοτεχνικά έναν από τους
σπουδαιότερους και επιδραστικότερους αντι-ήρωες της σύγχρονης
λογοτεχνίας και εγκαινιάζει μια νέα πνευματική και καλλιτεχνική
παράδοση, που η βαθιά επιρροή της θα φανεί αργότερα τόσο στη
λογοτεχνία και τις τέχνες όσο και στον φιλοσοφικό στοχασμό. Ο
άνθρωπος του υπογείου είναι ένας άνθρωπος άρρωστος, απωθητικός,
ανυπόφορος, δυστυχισμένος. Στις σημειώσεις του μας εξομολογείται τις
ατέρμονες ήττες και τις ταπεινώσεις του, και εκτοξεύει με λύσσα τους
μύδρους του ενάντια σε ό,τι δεν σέβεται την ελευθερία της βούλησης. Η
ανελέητη κριτική που εξαπολύει έρχεται να κλονίσει τις
ομοιογενοποιητικές κοινωνικές νόρμες και να αναδείξει το πολυφωνικό
χάος της συνείδησης και την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Οι εξομολογήσεις του υπόγειου ανθρώπου αποτελούν μια υποδειγματική
σπουδή στην έννοια του παραλόγου, όπου τη θέση του παραλόγου
κατέχει η ίδια η πραγματικότητα. Ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, έχοντας στο
επίκεντρο τον άνθρωπο, μας παραδίδει ένα συγκλονιστικό λογοτεχνικό
έργο και ένα μνημείο κοινωνικής κριτικής και αμφισβήτησης.