Στη χώρα του Δράκουλα

Ασφαλώς ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου, δεν έχει την απαίτηση να συγγράψει μια μελέτη της μπερδεμένης και πολυσύνθετης μεσαιωνικής ιστορίας του τόπου του. Ξεκινάει με την πρόθεση να σκιτσάρει το ζωντανό πρόσωπο της Ρουμανίας, σε σχέση με την καθημερινή ζωή στην Τρανσυλβανία του 1917-1940. Μια προσωπογραφία γεμάτη ζωή και καθόλου πλουτώνια, με ήρωες ζωντανούς και κατάγερους, που δεν πίνουν αίμα, αλλά «αθάνατο νερό» -το καλό κρασί.
Είναι ένα πορτρέτο ηλιακό, και όχι του σκότους, μιας χώρας που αξίζει να γίνει γνωστή όχι μόνο για έναν «ήρωα» μισοφανταστικό που γέννησε η έμπνευση ενός σκωτσέζου συγγραφέα, αλλά για τις αληθινές της αξίες, για την πραγματική και ενδιαφέρουσα ιστορία της.