Η οξιά του Εβραίου

Περηφάνια και έγκλημα ή Έγκλημα και αυτοτιμωρία θα μπορούσε να ονομασθεί η νουβέλα της Droste-Hulshoff, την οποία και η ίδια είχε χαρακτηρίσει «αστυνομική». Οι κάτοικοι του μικρού χωριού Breder, αναγκασμένοι από τη φτώχεια τους να λαθροτομούν, παίζουν ένα αδιάκοπο κρυφτό με τους δασονόμους. Σ' αυτό το περιβάλλον μεγαλωμένος και ο Φρίντριχ Μέργκελ, φέρει τη σφραγίδα του κατοπινού του πεπρωμένου. Το δάσος βαρύνεται με σκιές και βρικόλακες. Οι αδικοσκοτωμένοι ζητούν εκδίκηση. Πώς τραυματίστηκε ο πατέρας του Φρίντριχ; Ποιός σκότωσε τον δασοφύλακα Μπράντις και ποιός τον Εβραίο Ααρών; Ό,τι αδυνατεί να αποκαλύεψει η ανθρώπινη ανεπάρκεια και να τιμωρήσει η γήινη δικαιοσύνη, το καταφέρνει η φύση που συμπυκνώνεται στην οξιά. Η οξιά, επιφορτισμένη από τους Εβραίους με την εκδίκηση του φονιά, τον έλκει ακατανίκητα, για να εκπληρωθεί η σκαλισμένη στον κορμό της επιγραφή: «Αν πλησιάσεις σ' αυτό τον τόπο, θα πάθεις ό,τι έκανες και σε μένα».