Κι αυτός γιατί έκλαιγε τότε;

Έντεκα φαινομενικά σκόρπιες και ασύνδετες μεταξύ τους ιστορίες ανθρώπων που η ζωή τούς φέρθηκε άδικα. Βασανισμένες ψυχές, που βρίσκονται ίσως στο περιθώριο της κοινωνίας. Μικρές ιστορίες χαρμολύπης. Όπως είναι η ζωή με την πολυπλοκότητά της, τις παραξενιές και τις εκπλήξεις της. Προϊόντα μυθοπλασίας, που όμως περιέχουν σπέρματα πραγματικότητας, άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο. Έτσι που θα μπορούσαν τελικά να ήταν και αληθινές από την πρώτη μέχρι την τελευταία λέξη.
Τι κοινό μπορούν να έχουν η κακιασμένη γρια-Μιχαλού με την αθώα Χάιδω, που αρνούμενη να μεγαλώσει έμενε πάντα παιδάκι; Τι μπορεί να ενώνει τον ξεροκέφαλο Ανδρέα-Γκλισμάν με τον συνεσταλμένο δάσκαλο βιολιού Σοκόλ; Εκείνη η αποκρουστική Παγώνα, που τρύπωνε στα όνειρα των μικρών παιδιών και τα στοίχειωνε, πώς γίνεται να συγκατοικεί με τον συμπαθέστατο Αγιορείτη πατέρα-Νικόδημο; Αλλά και ο απλοϊκός Αλί, που έβγαλε όλη τη θητεία του καθαρίζοντας τις τουαλέτες, πώς συνέβη και συναντήθηκε με τον ‘‘φορτικό’’ σύντροφο Στάθη σε τούτο το βιβλίο; Κι ο Αλίμονος, ο κάτασπρος γάτος, που τον παράτησαν στην ερημιά και βρήκε μόνος του τη λύση, πώς συνδέεται με τον άνθρωπο που χάνει το πολυτιμότερο στοιχείο της ύπαρξής του, το μυαλό του;