Η παρείσακτη

«Εκείνες τις ημέρες, στις αρχές της δεκαετίας του '60, δεν ήμασταν ακόμη γυναίκες αλλά κορίτσια. Αυτό θεωρούνταν, χωρίς ειρωνεία, το πλεονέκτημά μας". Έτσι ξεκινά η "Παρείσακτη", ένα από τα πιο δυνατά μυθιστορήματα της Τζόις Κάρολ Όουτς.

Η "Ανέλια", όπως αποκαλεί μερικές φορές τον εαυτό της η ηρωίδα, αποξενωμένη από την οικογένειά της, η οποία τη θεωρεί υπεύθυνη για το θάνατο της μητέρας της Άιντα, προσπαθεί εναγωνίως να καλύψει το συναισθηματικό κενό που νιώθει μέσα της με τη μύηση και ένταξή της σε μια πανεπιστημιακή αδελφότητα γυναικών, την ΚΓΠ. Γρήγορα, ωστόσο, αντιλαμβάνεται τη διαφορετικότητά της από τα άλλα μέλη της αδελφότητας και "δραπετεύει". Ταυτόχρονα, ερωτεύεται παράφορα έναν εξαιρετικά έξυπνο αλλά αινιγματικό μαύρο φοιτητή της Νομικής - μια απαγορευμένη σχέση που αποδοκιμάζεται έντονα από τον πανεπιστημιακό και κοινωνικό περίγυρο. Και "δραπετεύει" για άλλη μια φορά στο χώρο της συγγραφής, βυθισμένη στα γραπτά της, όταν δέχεται ένα απρόσμενο τηλεφώνημα και ταξιδεύει στη Γιούτα, όπου θα αντικρύσει μια μορφή από το παρελθόν που για καιρό θεωρούσε νεκρή.