Αίμα στη μονή Μελαντίου

Το 1269, όταν η Βυζαντινή Αυτοκρατορία γνωρίζει μια πρόσκαιρη αναλαμπή, διακόσια χρόνια πριν το τέλος της χιλιόχρονης πορείας της, το οποίο θα θέσουν τα ανθρώπινα κοπάδια της Ευρώπης και οι ορδές των νομάδων της Ασίας, μια σκοτεινή συνωμοσία εξυφαίνεται κατά του Αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου.
Η αναζωπύρωση ως χριστιανικής αίρεσης της πανάρχαιας θρησκείας των Μανιχαίων, οι οπαδοί της οποίας ονομάζονταν διαφορετικά σε κάθε περιοχή όπου εμφανίστηκαν, Παυλικιανοί, Βογόμιλοι ή Καθαροί, τραντάζει τα σάπια θεμέλια του Βυζαντίου και την οδηγεί σε μια περίοδο δολοπλοκιών και εμφύλιων διαμαχών.


Μια διαταραγμένη ψυχικά μορφή αφήνει τα ματωμένα ίχνη της, απ' όπου κι αν περνά, από τα πλούσια μοναστήρια μέχρι τους ερειπιώνες αρχαίων πόλεων στις εσχατιές της Μικράς Ασίας και με επίκεντρο την Κωνσταντινούπολη, που έχει γίνει η σκιά του αλλοτινού μυθικού και λαμπρού παρελθόντος της.


Είναι μια υπόθεση που πρέπει πλέον, για το καλό όλων, να διαλευκάνει ο έμπιστος του Αυτοκράτορα, ο στρατηγός Ισίδωρος Μαυρίκιος.


Σε μια αυτοκρατορία όπου δυνατές γυναίκες άλλαζαν το ρου της ιστορίας, έγκλειστες στα πολυτελή ανάκτορα της μεγαλύτερης πόλης του μεσαιωνικού κόσμου, πάλι μια γυναίκα ενσαρκώνει την απόλυτη απειλή σε μια αμείλικτη εποχή απίστευτου πλούτου και εκλέπτυνσης.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου