Οι περιπέτειες του Ουεναμούν

«Και διαμόρφωσα μια κρύπτη για τον Άμμωνα τον Δρόμου και τοποθέτησα εκεί όλα όσα τον ανήκαν. Τότε ο ηγεμόνας της Βύβλου έστειλε μια αντιπροσωπεία για να μου διαμηνύσει: «Φεύγα από το λιμάνι μου!» Του έστειλα έναν δικό μου για να του πει: «Πού να πάω; Εάν μπορείς να διαθέσεις ένα πλοίο για να με μεταφέρει, στείλε με πίσω στην Αίγυπτο». Έμεινα εικοσιεννιά μέρες στο λιμάνι τον και καθημερινά ασχολιόταν με το να μου στέλνει κάποιους να μου διαμηνύουν: «Φεύγα από το λιμάνι μου!»»




Ασφαλώς δεν θα περίμενε μια τόσο αδιάφορη και ψυχρή αντιμετώπιση εκ μέρους κάποιων πρώην υποτελών της Αιγύπτου, ο ιερέας Ουεναμούν, ο οποίος στάλθηκε γύρω στο 1060 π.Χ. από τον Φαραώ Χοριχόρ στην Χαναάν για να αποκαταστήσει την λατρεία του Άμμωνα και την πολιτική επίδραση της Χώρας του Νείλου στην Βύβλο της Φοινίκης.


Αν του το έλεγαν πιο πριν, δεν θα το πίστευε ο Ουεναμούν, τώρα όμως είχε πια απτές αποδείξεις ότι κανείς δεν υπολόγιζε την άλλοτε κραταιά χώρα του, της οποίας η μισή Φοινίκη ήταν αποικία. Τι είχε μεσολαβήσει; Πώς ο Άμμων δεν ήταν πια ο θεός όλου του κόσμου;


Η αλήθεια είναι ότι πάνω από έναν αιώνα πριν το ταξίδι του Ουεναμούν στη Φοινίκη μια βαρβαρική λαίλαπα είχε βυθίσει σε ένα πρωτοφανή Μεσαίωνα ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο: οι Λαοί της Θάλασσας. Η Αίγυπτος, η μόνη χώρα η οποία κατάφερε να αντισταθεί και να τους διαλύσει, σώζοντας έτσι την εξέλιξη του πολιτισμού, βρισκόταν έκτοτε σε εσωτερική διάλυση και παρακμή.


Τα υπολείμματα των Λαών της Θάλασσας και οι συνερχόμενοι από την καταστροφή Φοίνικες λυμαίνονταν ολόκληρη την περιοχή, όπου παλαιότερα κυριαρχούσε η τάξη του Άμμωνα του Καρνάκ. Και από πιο πέρα, από τα ανατολικά, έκανε αισθητή την παρουσία της στα μεσογειακά παράλια η μεγάλη ανερχόμενη δύναμη: Η Ασσυρία.


Όλα έδειχναν ότι κάποιος όφειλε να αναλάβει μια τόσο ριψοκίνδυνη αποστολή όσο αυτή του ιερέα Ουεναμούν. Η αναφορά του στον Χοριχόρ ήταν ένα κείμενο 142 γραμμών καταχωρημένων σε δύο σελίδες παπύρου. Ο υπ’ αρ. 20 Πάπυρος της Μόσχας διασώζει μέχρι τις μέρες μας την ολοζώντανη αφήγηση του ιερέα Ουεναμούν και αφήνει μέχρι σήμερα την ηχώ μιας ταραγμένης εποχής στον αναστατωμένο χώρο του Λιβάνου που αντιλαλεί με ένα τρόπο τόσο σαφή και τόσο μυστήριο...