Ο Βασιλιάς διασκεδάζει

ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ
(1802-1885)

«Το βάθος αυτής της υπόθεσης είναι απαγορευτική διαταγή εναντίον
ενός έργου. Και η απαγορευτική διαταγή εναντίον κάποιου έργου αποτελεί λογοκρισία, και τη λογοκρισία την κατάργησε το Σύνταγμα.
Η δίκη μου είναι γενική, όπως η δικαιοσύνη σας είναι απόλυτη. Μπροστά στο ζήτημα που τέθηκε μ’ αυτό τον τρόπο, εξαφανίζονται οι μικρές λεπτομέρειες της δίκης. Δεν είμαι πια ένας συγγραφέας μόνο, δεν είστε πια απλώς εμπορικές υποθέσεις.
Η συνείδηση σας είναι αντίπαλη της δικής μου. Στο δικαστήριο αυτό εκπροσωπείτε μία σεβαστή ιδέα, κι εγώ σ’ αυτό το κιγκλίδωμα εκπροσωπώ μία άλλη. Στην έδρα σας εί-
ναι η δικαιοσύνη, στη δική μου η ελευθερία. Λοιπόν, η δικαιοσύνη και η ελευθερία πλάστηκαν για να συνταυτίζονται.
Η ελευθερία είναι δίκαιη, και η δικαιοσύνη είναι ελεύθερη».
Συνταράχτηκε το ακροατήριο και η κοινή γνώμη, αναθάρρησαν για λίγο οι άνθρωποι των γραμμάτων αλλά η απόφαση δεν ανακλήθηκε. «Ο Βασιλιάς διασκεδάζει» μόλις
πρόσφατα παίχτηκε και πάλι από την Παρισινή σκηνή, μετά από σκληρή δίωξη πενήντα ολόκληρων χρόνων.
19 Δεκεμβρίου 1832