Το τέλος του κόσμου δεν θα είχε συμβεί

Υπάρχουν τόσες πολλές ιστορίες: αληθινές, ψεύτικες, μεγάλες ή μικρές... Ποια είναι λοιπόν η «πραγματική» ιστορία; Ας πάρουμε το παράδειγμα του Γκασπάρ Μπουαβέρ, πρώην συμβούλου του πιο ηλίθιου προέδρου που γνώρισαν ποτέ οι ΗΠΑ, που έγινε διαφημιστής της Pernod-Ricard. Αλλά στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται γι’ αυτόν. Υπάρχει η μεγάλη ιστορία, η ιστορία του πολέμου, με τις ημερομηνίες, τους πίνακες, τα τυχαία στατιστικά στοιχεία. Αλλά όχι, δεν είναι αυτό το θέμα. Ας φανταστούμε λοιπόν ότι ο Γκασπάρ Μπουαβέρ κρύβει ένα βαρύ μυστικό, ότι ο παππούς του είναι ο Αδόλφος Χίτλερ για παράδειγμα, και ότι ο Πάτρικ Ουρεντνίκ το ανακαλύπτει. Όχι ο πραγματικός Ουρεντνίκ, όχι, ο χαρακτήρας του βιβλίου, επίσης μυθιστοριογράφος και παθιασμένος με το τέλος του κόσμου. Με παρακολουθείτε; Ωστόσο, ανάμεσα στο ανέκδοτο με τους δύο Κινέζους, την ιστορία των θρησκειών, την ιστορία του Viagra, τον ύμνο της Μάλτας, την ετυμολογία του ονόματος Αδόλφος, τη χορτοφαγία ή την επερχόμενη Αποκάλυψη, προσέξτε, το ενδεχόμενο απλώς να σας κοροϊδεύουμε, δεν αποκλείεται. Αυτό το ειρωνικό και διασκεδαστικό αντι-μυθιστόρημα γλιστρά ανάμεσα στα γρανάζια της εποχής μας για να την ξεσκεπάσει. Σε 111 κεφάλαια, σαν τόσα πολλά λάθος μονοπάτια, θα διεισδύσετε στα μυστήρια ενός πολιτισμού: του δικού σας.