Η παράξενη ζωή του Ιβάν Οσσοκίν

Ο Πήτερ Ουσπένσκυ θέλησε να παρουσιάσει παραστατικά την αγνοουμένη πραγματικότητα της επαναστροφής που παγιδεύει την πλειονότητα των ανθρώπων. Η επαναστροφή διαφέρει από την μετενσάρκωση, αφού γεννιέται κανείς ξανά από τους ίδιους γονείς, στον ίδιο τόπο, με το ίδιο γένος όπως και προηγουμένως αφού περνάει από τα ίδια σφάλματα και τις ίδιες καταστάσεις. Φανερά λοιπόν, εδώ υπάρχει ένας τυφλός φαύλος κύκλος σχεδόν αδιέξοδος. Λέμε «σχεδόν» , γιατί υπάρχουν κάποιες ρωγμές εξόδου, αλλά ο άνθρωπος πρέπει να τις αναζητήσει για να τις βρει. Και για να τις αναζητήσει, θα πρέπει να έχει φτάσει σε απόγνωση μέσα στον φαύλο κύκλο που τον περιστρέφει στην δίνη του.
Η απόγνωση αυτή μπορεί να προκληθεί από κάποιο εξωτερικό γεγονός δυσάρεστο, από την διαπίστωση ότι κάποιος κάνει αθέλητα σφάλματα ή από το ότι η ζωή δεν έχει νόημα, ακόμα και αν όλα πάνε καλά. Έτσι κανείς μπορεί να κάνει μια αναδρομή της ζωής και να αναζητήσει μιαν έξοδο διαφυγής από αυτή την μάταιη επαναληπτικότητα της ζωής του όπου, συχνά, νιώθει μέσα του δύο αντίθετες τάσεις, η μια να τον ειδοποιεί να μην κάνει κάτι επειδή θα έρθει σε αδιέξοδο, η άλλη, όμως, να τον σπρώχνει αδυσώπητα σ’ αυτό ακριβώς το αδιέξοδο. Καταλαβαίνει κανείς ότι ο άνθρωπος ζει ανάμεσα σε δύο κόσμους, σε δύο περιοχές του είναι του. Ποια περιοχή όμως είναι η σωστή και ποια η λαθεμένη; Ποια δύναμη ωθεί τον άνθρωπο σε μια τροχιά ξένη προς το βαθύτερο είναι του; Τι σκοπούς εξυπηρετεί;