Αντιός, Χεμινγουέϊ (Συλλεκτική έκδοση)

Ο πρώην αστυνομικός, Μάριο Κόντε εξακολουθεί να διατηρεί στη μνήμη του εκείνο το απόγευμα στο ψαροχώρι Κοχίμαρ, το 1960, όταν, παιδάκι ακόμα, με τον παππού του να τον κρατάει από το χέρι, είχε την ευκαιρία να δει από κοντά τον μυθικό Βορειοαμερικανό που ζούσε στην Κούβα: τον συγγραφέα Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Σαράντα χρόνια αργότερα, ένας τυφώνας ξεριζώνει ένα αιωνόβιο δέντρο στον κήπο του σπιτιού του Χέμινγουεϊ, στην Αβάνα, και φέρνει στην επιφάνεια ένα πτώμα. Και μάλιστα όχι ένα οποιοδήποτε πτώμα, αλλά ένα πτώμα που κουβαλάει μαζί του κάτι που σημαίνει αμέσως συναγερμό.[...]Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Κριτική:
Αύρα Καραϊβικής και μυστήριο από τον Λεονάρδο Παδούρα
Μανία με τον Χεμινγουέι
ΕΝΑ ΠΤΩΜΑ ΘΑΜΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΧΕΜΙΝΓΟΥΕΪ,
ΒΑΖΕΙ ΠΑΛΙ ΣΕ ΜΠΕΛΑΔΕΣ ΤΟΝ ΜΟΝΙΜΟ ΗΡΩΑ ΤΟΥ ΚΟΥΒΑΝΟΥ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ, ΠΡΩΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΜΑΡΙΟ ΚΟΝΤΕ
Όπως κάθε καλός συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας έτσι και ο Λεονάρδο Παδούρα είχε σκοπό να «αποσύρει» τον μόνιμο ήρωά του, πόσω μάλλον που η περσόνα του Μάριο Κόντε είχε ήδη ευδοκίμως υπηρετήσει το σασπένς τεσσάρων μυθιστορημάτων του. Η ξαφνική παραγγελιά όμως με θέμα μια μυθοπλασία για κάποιον συγγραφέα της επιλογής του, έκανε τον Παδούρα να ξαναβγάλει στο κουρμπέτι τον πρώην αστυνομικό για την έσχατη μάλλον αποστολή του, και ιδού η υπόθεση εργασίας. Ένα αταυτοποίητο και σε προχωρημένη σήψη πτώμα με τα διακριτικά του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών των ΗΠΑ αποκαλύπτεται θαμμένο στην αυλή της κουβανέζικης κατοικίας του Έρνεστ Χεμινγουέι πολλά χρόνια μετά την αυτοκτονία του συγγραφέα του « Θάνατος το απομεσήμερο ». Ποιος σκότωσε τον πράκτορα του FΒΙ αν όχι ο ίδιος ο Χεμινγουέι; Το γεγονός βγάζει από τη νιρβάνα της πρώιμης συνταξιοδότησής του τον δαιμόνιο πρώην μπάτσο και νυν συγγραφέα wannabe Μάριο Κόντε o οποίος μπαίνει με ζήλο στην διαλεύκανση του μυστηρίου αν και τότε που έγινε το συμβάν ήταν- δεν ήταν πέντε χρόνων. Ο συγγραφέας δεν κρύβει τα κίνητρά του όταν ρίχνει τον ήρωά του σ΄ αυτήν την περιπέτεια. Μείζον κίνητρο είναι η λατρεία του ίδιου του Παδούρα για τον Έρνεστ Χεμινγουέι, η οποία σε συνδυασμό με το πάθος του για την αστυ νομική λογοτεχνία φτιάχνουν μαζί ένα μικρό θαύμα. Στο ολιγοσέλιδο μυθιστόρημα ο Μάριο Κόντε με μια παρέα από ρέμπελους πλην θυμόσοφους Κουβανέζους φίλους του θα κινήσουν γη και ουρανό, θα αναμοχλεύσουν αρχεία, θα ψάξουν για επιζώντες και αυτόπτες μάρτυρες, θα «συλήσουν» την περίφημη κουβανέζικη κατοικία του Χεμινγουέι που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο, για να αποκαλύψουν τελικά την αβάσταχτη μελαγχολία του «Πάπα» - όπως ήθελε ο Χεμινγουέι να τον αποκαλούν οι φίλοι του- λίγο πριν τα γηρατειά και οι καταχρήσεις τον οδηγήσουν να στερεώσει ένα όπλο στο σαγόνι του. Εδώ θα μάθουμε από πρώτο χέρι για τη μανία του Πάπα με τις κοκορομαχίες, το πάθος του για το αλκοόλ, τον αχαλίνωτο ερωτισμό του, την ανεξήγητη τρέλα του για τα όπλα και κυρίως τα παθήματά του από το χαφιεδιλίκι των πρακτόρων του κομμουνιστοφάγου αρχηγού του FΒΙ, Χούβερ.
Η μαύρη δαντέλα
Ο Παδούρα θα αναφερθεί με σεβασμό στις πολιτικές περιπέτειες του Χεμινγουέι στον ισπανικό εμφύλιο και στους περίφημους λογοτεχνικούς του καβγάδες με τον Ντος Πάσος χωρίς όμως στιγμή να αφήσει την αστυνομική πλοκή του βιβλίου να ξεχειλώσει. Ίσα ίσα που την τονώνει συχνά- πυκνά με κουβανέζικα σφηνάκια δηλαδή ζωηρό διάλογο, άκρως αρσενικούς ήρωες και μια πρέζα από άρωμα γυναίκας που δεν είναι άλλη από την αλησμόνητη θεά του Χόλιγουντ Άβα Γκάρντνερ. Εκεί στην πισίνα της κουβανέζικης έπαυλης του μεγάλου Αμερικανού, οι ντόπιοι υποτίθεται ότι την είδαν να στέκεται με μοναδικό ρούχο το μαύρο δαντελένιο της εσώρουχο λίγο πριν να αρχίσει τις υποβρύχιες ερωτικές περιπτύξεις με τον «Πάπα». Με σημαία το πολύτιμο αυτό κιλοτάκι που σύμφωνα με το βιβλίο υπάρχει ακόμη, ο αστυνομικός Μάριο Κόντε φτάνει κοντά, πολύ κοντά στον εσωτερικό κόσμο του αγριάνθρωπου Έρνεστ Χεμινγουέι για να του απευθύνει το τελικό «Αντιός», δηλαδή ένα γοητευτικό αστυνομικό μυθιστόρημα που αξίζει τον κόπο, ειδικά τώρα με τον καύσωνα.

ΡΟΥΜΙ ΚΑΙ ΑΝΕΜΙΣΤΗΡΕΣ ΟΡΟΦΗΣ
Ο πενήντα δύο ετών σήμερα Λεονάρδο Παδούρα, γνήσιο τέκνο της Αβάνας, δεν κλείστηκε πάντως στα στενά όρια της γοητευτικής νήσου του. Γνωστός και πολυμεταφρασμένος εδώ και πολλά χρόνια στην Ευρώπη, κρατάει τα σκήπτρα στην εξαγώγιμη κουβανέζικη αστυνομική λογοτεχνία. Κάθε καινούργια ιστορία του ήρωά του Μάριο Κόντε θεωρείται εκδοτικό γεγονός αν και ο ίδιος λοξοδρομεί συχνά προς το δοκίμιο, το σενάριο, το διήγημα και την δημοσιογραφία. Το έργο που τον έκανε δημοφιλή στην Ευρώπη είναι η αστυνομική τετραλογία ( Ένα άψογο παρελθόν, Άνεμοι της Σαρακοστής, Μάσκες, Φθινοπωρινό τοπίο ) με πρωταγωνιστή πάντοτε τον Μάριο Κόντε.
Η επιτυχία της τετραλογίας έφερε άλλα δυο μυθιστορήματα την Αχλή του χθες και το ανά χείρας Αντιός Χεμινγουέι το οποίο πρωτοκυκλοφόρησε στην Ισπανία το έτος 2000. Ο Λεονάρδο Παδούρα κέρδισε το 1998 το βραβείο Χάμμετ από τη Διεθνή Ένωση συγγραφέων αστυνομικών μυθιστορημάτων. Το συγκεκριμένο βραβείο πάντως δεν πρέπει να συγχέεται με το ομώνυμο Ηammett prize το οποίο απονέμεται μόνον σε Αμερικανούς και Καναδούς.
Το εσώρουχο της Άβα Γκάρντνερ
«Kαι χαμογέλασε, καθώς με το ένα χέρι άρχισε να σκαλίζει την κωλότσεπη του παντελονιού του, ενώ ταυτόχρονα ανασήκωνε το γοφό του από το πεζούλι. Με στομφώδεις κινήσεις φτηνιάρη μάγου, έβγαλε το μαύρο, καλυμμένο από δαντέλες, ύφασμα, το ίδιο ύφασμα που κάποτε χάιδεψε τα πιο απόκρυφα σημεία μιας από τις πιο όμορφες γυναίκες στον κόσμο. Με τα δυο του χέρια άνοιξε το εσώρουχο σαν να ήταν απλωμένο σε σκοινί, για να παρατηρήσουν οι φίλοι του τις διαστάσεις, το σχήμα, τη διάφανη ύφανσή του, και να φανταστούν, με το πυρετικό μυαλό τους, τη ζωντανή σάρκα που μια φορά κι έναν καιρό γέμιζε αυτόν το χώρο.
(...) Με λεπτεπίλεπτες κινήσεις, ο Κόντε αναζήτησε το λάστιχο της μέσης και το άνοιξε με τα δυο του χέρια για να το φέρει κατόπιν στο κεφάλι του: τότε το φόρεσε σα να ήταν σκούφος. Αυτό είναι το καλύτερο στέμμα από δάφνες που είχε ποτέ να επιδείξει ένας συγγραφέας. Αυτός εδώ είναι ο φρυγικός μου πίλος».
(απόσπ. σελ.185)
Ρούλα Γεωργακοπούλου, Τα Νέα, 4/8/2007