Οι εμιγκρέδες

Οι μέρες πέρναγαν, οι νύχτες πέρναγαν, ο γαλλικός Μάης κόντευε να ξεχαστεί. Από πολλούς άρχισε σιγά σιγά να ξεχνιέται και η κατάσταση στην Ελλάδα. Πίστευαν ότι τα πράγματα όπως διαμορφώθηκαν θα τράβαγαν σε μάκρος. Έτσι απογοητευμένοι άρχισαν να αδιαφορούν για τις εξελίξεις που μπορούσε να γίνουν. Ισπανοποίηση την έλεγαν πολλοί, συγκρίνοντας την μ' εκείνη της Ισπανίας που κράταγε δεκαετίες.


Τότε θυμόσαντε πώς είχαν κι άλλα πράγματα να κάμουν. Το Παρίσι είναι μια πόλη γεμάτη ενδιαφέροντα και πειρασμούς. Δουλειές με κέρδη, σπουδές κάθε λογής, ερωτικές περιπέτειες, κι ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί.


Μονάχα ο Σταύρος Θεοδωρίδης, ο τροτσκιστής, αναπολούσε εκείνες τις παλιές μαγιάτικες μέρες με νοσταλγία. Τότε είχε τη δυνατότητα, ν' ανεβαίνει στο βήμα καθημερινά και το πιο σπουδαίο, άκουγε τα χειροκροτήματα του ακροατηρίου κι έπαιρνε κουράγιο. Και τώρα; Τώρα προσπαθεί να ξαναβρεί κάποιους να ανασυγκροτήσει την ομάδα του που είχε διαλυθεί.


Ένα μυθιστόρημα βαθειά πολιτικό που μοιάζει σαν αληθινή ιστορία, αφού αναφέρεται στην περιπέτεια των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων της Δυτικής Ευρώπης στα εφιαλτικά χρόνια της Χουντικής δικτατορίας (1967-1974).