Αναμνήσεις ενός κτηνιάτρου

Ως κτηνίατρος σε παραγωγικά ζώα, βίωνα κάποια κωμικά επεισόδια, τα οποία έλεγα στις παρέες μου και γελούσαμε. Αργότερα άρχισα να τα γράφω και να τα στέλνω στις τοπικές εφημερίδες, που τα έβρισκαν ενδιαφέροντα και τα δημοσίευαν. Άρεσαν στους αναγνώστες τους και όλο και περισσότεροι με παρότρυναν να συνεχίσω να γράφω. Έτσι επεκτάθηκα σε ιστορίες της παιδικής μου ηλικίας, των φοιτητικών μου χρόνων και του στρατού.
Τα αφηγήματα αυτά τα έγραψα με την ψυχή μου, με χιουμοριστικό τρόπο και διάθεση αυτοσαρκασμού, χωρίς να φοβάμαι μην εκτεθώ. Άλλωστε η χρονική απόσταση από τα επεισόδια που περιέγραφα, μου έδινε την αίσθηση ότι αναφερόμουνα σε κάποιον άλλον… Πιστεύω πως οι αναμνήσεις αυτές με τον τρόπο που περιγράφονται, θα δημιουργήσουν στον αναγνώστη έντονα συναισθήματα. Σίγουρα θα προκαλέσουν γέλιο, αλλά και συγκίνηση. Οι μεγάλοι, που έχουν ανάλογες δικές τους εμπειρίες, θα νοσταλγήσουν τα παλιά και οι νέοι θα δουν πώς ζούσαμε εμείς εκείνα τα χρόνια…