Δεμένοι Ποιητές

Η ελληνική ποίηση εμπνέεται από την σύγχρονη κοινωνία

Στην εποχη? της ανεξα?ντλητης πληροφο?ρησης και παραπληροφο?ρησης, ο?που εικο?νες και λε?ξεις εναλλα?σσονται με ιλιγγιω?δεις ρυθμου?ς, κα?νοντας τον α?νθρωπο κομπα?ρσο στην ι?δια του τη ζωη?, η ποι?ηση ει?ναι πιο αναγκαι?α απο? ποτε?. Δια? με?σου αυτη?ς, ο ποιητη?ς προσπαθει?, μετα? το «ηλεκτροσο?κ», να επαναφε?ρει τον εγκε?φαλο? του στις αρχικε?ς ρυθμι?σεις, ο?που λε?ξεις ο?πως «δικαιοσυ?νη», «ελευθερι?α», «δημοκρατι?α» να μη φαντα?ζουν πλε?ον ουτοπικε?ς, αλλα? ε?νας ζωντανο?ς στο?χος. Στην αναζη?τηση του στο?χου αυτου?, βε?βαια θα πρε?πει να αναθεωρη?σουμε πολλα? πρα?γματα· κι ι?σως να θεωρηθου?με και «ταραχοποιοι?» ακο?μα, καθω?ς οι «ψευδοπροφη?τες» ξεσκεπα?ζονται ο ε?νας μετα? τον α?λλον.

Οι ποιητε?ς ο?μως πρε?πει να κρατη?σουν τη σπι?θα αυτη? ζωντανη?, αν θε?λουν να λε?γονται α?νθρωποι. Ο?πως α?λλωστε ει?πε και ο Μπρεχτ: «Μα δεν θα λε?νε: Η?τανε σκοτεινοι? καιροι?. Θα λε?νε: Γιατι? σωπαι?ναν οι ποιητε?ς τους;»

Ποιη?ματα επηρεασμε?να απο? κοινωνικοπολιτικε?ς εξελι?ξεις, με απω?τερο σκοπο? να επιστε?ψουν τροφη? για σκε?ψη και στοχασμο? σε (αν)η?συχα μυαλα?.