Ο Λένιν σαν φιλόσοφος

Σε πολυάριθμα κείμενά του ο Άντον Πάνεκουκ, ο πιο γνωστός θεωρητικός των εργατικών συμβουλίων και κύριος εκπρόσωπος της αριστερής πτέρυγας του Κ.Κ. Ολλανδίας, στην οποία ο Λένιν επιτέθηκε στο έργο του «Ο αριστερισμός», προσπάθησε να ξεκαθαρίσει τη φύση του μπολσεβικισμού και της ρωσικής επανάστασης. Έδειξε ότι η Οκτωβριανή επανάσταση, αν και αποτελούσε σημαντικό σταθμό στην ανάπτυξη του εργατικού κινήματος, κατέτεινε εξαρχής σε ένα σύστημα παραγωγής που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κρατικός σοσιαλισμός ή κρατικός καπιταλισμός. Αλλά η ρωσική επανάσταση διεξάχθηκε κάτω από το λάβαρο του μαρξισμού και το μπολσεβίκικο κράτος θεωρήθηκε γενικά ένα μαρξιστικό καθεστώς. Ο μαρξισμός, και κατόπιν, ο μαρξισμός-λενινισμός-σταλινισμός, αποτέλεσαν την ιδεολογία του ρωσικού κρατικού καπιταλισμού. Για να καταδείξει την πραγματική φύση του «μαρξισμού του Λένιν», ο Πάνεκουκ επιχείρησε μια κριτική εξέταση των φιλοσοφικών του βάσεων όπως εκτίθενται στον «Υλισμό και Εμπειριοκριτικισμό», δημοσιεύοντας στα 1938 το «Ο Λένιν σαν φιλόσοφος».