Το ελληνικό φανταστικό διήγημα VI

Με τον έκτο τόμο της σειράς "Το ελληνικό φανταστικό διήγημα", κλείνει ένας κύκλος διερεύνησης του φανταστικού στο σώμα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, μιας εργασίας που άρχισε το 1987. H εξάτομη αυτή σειρά είναι η πρώτη σοβαρή προσπάθεια εντοπισμού του φανταστικού στην ελληνική λογοτεχνία από τα πρώτα μεταβυζαντινά χρόνια μέχρι σήμερα. H κοπιαστική αλλά και άκρως συναρπαστική αναζήτηση του ερευνητή σε παλιά περιοδικά, εφημερίδες, ανθολογίες και συλλογές διηγημάτων απέφερε πλούσιους καρπούς και απροσδόκητες εκπλήξεις, όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης, που θα απολαύσει ένα σπουδαίο υλικό, ισάξιο της ξένης φανταστικής λογοτεχνίας με υφολογική ποικιλία και, κυρίως, με υψηλή λογοτεχνική ποιότητα. Στους έξι αυτούς τόμους ανθολογούνται 196 συγγραφείς ανάμεσά τους οι Παπαδιαμάντης, Κόντογλου, Καρκαβίτσας, Παλαμάς, Μωραϊτίδης, Σολωμός, Εμπειρίκος, Λουκιανός, Πάσχος, Κοραής, Σούτσος, Τερτσέτης κ.ά. Στον έκτο τόμο ανθολογούνται οι συγγραφείς: Αντάμης Γ., Αστερίου Χ., Ασωνίτης Α., Βασιλάκου Κ., Βλαντής Ν., Γρηγοριάδης Θ., Καπετανάκης Δ., Καρυδάκης Σ., Κατσουλάρης Κ., Κούστας Π., Κυριλλίδης Β., Μίσσιος Κ., Μπαχά Χ., Νικολαΐδου Σ., Νικολής Α., Νικοπούλου Η., Ντίλιος Στ., Ξενάριος Γ., Οικονόμου Δ., Παπαδόπουλος Α., Πετσετίδης Δ., Σερέφας Σ., Σπυροπούλου Χρ., Σταμάτης Α., Σταυρίδης Στ., Σωτάκης Δ., Τσίρος Π., Χαρίτος Κ., Χατζηγιαννίδης Β. και Χρυσόπουλος Χρ. Γι’ αυτούς ο Μ. Πανώριος, ανάμεσα στ’ άλλα στην εισαγωγή του τόμου αναφέρει. "...Η σοβαρότητα της σκέψης τους, η γνήσια υπαρξιακή αγωνία τους και η ποιότητα της γραφής τους είναι και τα στοιχεία εκείνα που μας επιτρέπουν να αισιοδοξούμε για το μέλλον της νεοελληνικής φανταστικής λογοτεχνίας, της σύγχρονης, σκεπτόμενης νεοελληνικής λογοτεχνίας γενικότερα... Οι νέοι συγγραφείς αρθρώνουν ουσιώδη Λόγο τον οποίο μας καλούν να ακούσουμε και να μας απασχολήσει ο προβληματισμός που έχει υπαγορεύσει την άρθρωσή του. Δεν είναι μόνο αυτό, αλλά και ένας φόρος τιμής στη φανταστική λογοτεχνία, σ’ εκείνους τους ευσυνείδητους τουλάχιστον εργάτες της που κωφεύουν στις κακόφωνες σειρήνες της εμπορικότητας. Ο Λόγος τους αυτός είναι μεστός, ώριμος, πλήρης νοήματος. Και αυτό ακριβώς το νόημά του πρέπει να απασχολήσει τον αναγνώστη. Είναι και το σκεπτικό εκείνο εξάλλου που υπαγόρευσε τη συγκρότηση του εν λόγω τόμου, η πολυφωνία του οποίου εξασφαλίζει επίσης και την απόλαυση της ανάγνωσής του..."