Για ένα φανάρι

Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΘΕΜΕΛΙΟ το βιβλίο του Γιάννη Παντελάκη: Για ένα φανάρι. Πρόκειται για το τρίτο βιβλίο του μετά τα: Η χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας. 20+1 ιστορίες κιτρινισμού (2018) και Los buenos antifascistas.
Η ιστορία των ελλήνων εθελοντών του ισπανικού Εμφυλίου μέσα από τα άγνωστα
αρχεία των Διεθνών Ταξιαρχιών (2021) – και τα δύο εκδόθηκαν από το ΘΕΜΕΛΙΟ.

Ο τίτλος που θα ταίριαζε στην ιστορία του βιβλίου αυτού θα μπορούσε να είναι δάνειος από ένα στίχο του Ντίλαν Τόμας που λέει πως «Ο θάνατος δεν θάχει πια εξουσία». Όμως, τον ήρωα του βιβλίου τον έσωσε ένα φανάρι, που την κατάλληλη στιγμή είχε την καλοσύνη να δείξει το πράσινό του χρώμα. Βρέθηκε κοντά στον θάνατο, τόσο κοντά που άρχισε να μιλάει με πεθαμένους, όμως μια συνωμοσία ανθρώπων γύρω του στάθηκε ικανή να τον γυρίσει πίσω.

Δεν είναι μια θλιβερή ιστορία, το αντίθετο συμβαίνει, άλλωστε αντιμετωπίζει τον θάνατο
με τη μουσική, το «πιο καταπραϋντικό από οποιοδήποτε ναρκωτικό», όπως έγραψε ο
Τζωρτζ Στάινερ. Μια εξαιρετικά δύσκολη συνθήκη καταλήγει να μετατρέπεται σε μια
ιστορία έρωτα· έρωτα για τους ανθρώπους, για μια γυναίκα, για τους φίλους, για τα βιβλία, για τους ανήσυχους. Είναι και αυτή μια ερωτική ιστορία. Mια πραγματική
ιστορία, αποτυπωμένη με μικρές δόσεις φαντασίας, τόσο μικρές όσο οι λεπτομέρειες.