Αισχύλος

...
«Κι έπιασε τρόμος τους βαρβάρους όλους
που 'χαν στην κρίση τους λαθέψει, γιατί δεν ήταν για φυγή
που έψαλλαν οι Έλληνες τον ιερό παιάνα τότε,
αλλά στη μάχη ορμούσαν μ' αντρειά και με ψυχή γεμάτη τόλμη·
και η κραυγή της σάλπιγγας έβαζε σ' ολ' αυτά φωτιά.
Κι ευθύς, όλοι, μαζί, με πάταγο βουτώντας τα κουπιά,
χτύπησαν με το πρόσταγμα στα βάθητά της την αρμύρα,
και γρήγορα, μπροστά στα μάτια μας όλα φανήκαν καθαρά.
Πρώτο με πειθαρχία πήγαινε το δεξιό το κέρας και με τάξη,
και πίσω ο στόλος όλος ακολούθαγε,
κι είχες συνάμα να ακούς ένα μεγάλο αλαλαγμό:
"Ίτε παίδες Ελλήνων, ελευθερώνετε πατρίδα, ελευθερώνετε παιδιά,
γυναίκες κι ιερά των πατρικών σας των θεών
και τάφους των προγόνων! Νυν υπέρ πάντων ο αγών!"»
(Πέρσες, απόσπασμα από την περιγραφή της ναυμαχίας της Σαλαμίνας)

Η ανά χείρας έκδοση είναι μία ανθολόγηση των επτά σωζόμενων δραμάτων του Αισχύλου, με την οποία επιχειρούμε να δώσουμε τη δυνατότητα στον μέσο αναγνώστη να προσεγγίσει τον μεγάλο Τραγικό της αρχαιότητας και να μυηθεί στον κόσμο του. Δημιουργός μεγαλοφυής, ο Αισχύλος συγκλονίζει με τα απαράμιλλης ποιητικής τέχνης έργα του. Τις τραγωδίες του τις διατρέχει μια συναρπαστική, εξώκοσμη, τολμούμε να πούμε, δύναμη, κάτι το μαγικά υποβλητικό, που γεμίζει με δέος την ψυχή του αναγνώστη ή του θεατή των θεατρικών παραστάσεών τους. Κυρίαρχο στοιχείο του αισχύλειου δράματος είναι το μεγαλειώδες τόσο της μορφής όσο και του περιεχομένου - γλώσσα, ύφος, θέμα, ιδέες, στιχοποιία, χαρακτήρες ηρώων, όλα αποπνέουν ασύγκριτο μεγαλείο.
Πολύ εύστοχα, λοιπόν, ο αλεξανδρινός επιγραμματοποιός Διοσκορίδης λέει σε ένα επίγραμμά του για τον Αισχύλο ότι
«... δεν είναι τα έργα του γραμμένα
σαν από σμίλη καλοδουλεμένα,
μα σαν το χείμαρρο κατεβασμένα με ορμή...»
και τον κατατάσσει στους ημίθεους.