Η Ζάκυνθος, το Τζάντε, το Φιόρο του Λεβάντε

Η Ζάκυνθος είναι το νησί που γεννήθηκα.
Η φύση έδωσε στο νησί μου πάρα πολλές από τις ομορφιές της.
Κάθε παραλία έχει τις δικές της ομορφιές.
Το παρόν βιβλίο δεν είναι τουριστικός οδηγός. Ζητούμε συγγνώμη από τον αναγνώστη που δεν έχουμε συμπεριλάβει και πολλά άλλα αξιόλογα τοπία.
Αγαπώ τη φύση και το νησί μου την Ζάκυνθο και προσπάθεια μου είναι να δείξω σ' όσους θελήσουν να διαβάσουν το παρόν βιβλίο, να προσέξουν το φυσικό κυρίως κάλλος του νησιού μου και να νοιώσουν αγάπη γι' αυτό το νησί, ανεξάρτητα αν κάποιοι με οποιοδήποτε τρόπο τους πίκραναν κάποτε, κάποια εποχή, μεταξύ αυτών και εμένα.
Κανένας Ζακυνθινός ή επισκέπτης δεν έχει πει ή γράψει κάτι κακό για τις φυσικές ομορφιές της.
Την Ζάκυνθο την έχουνε υμνήσει όλοι οι ποιητές, δικοί της και ξένοι.
Ειδικά οι Βενετοί την ονόμασαν το "Φιόρο του Λεβάντε".
Αγαπώ την φύση και την Ζάκυνθο και προσπαθώ με φωτογραφίες και περιγραφές να δελεάσω τον αναγνώστη αυτού του βιβλίου να επισκεφθεί αυτό το νησί και να δει από κοντά τις αμέτρητες φυσικές ομορφιές του.
Αλλά ακόμη και αν δεν θέλει να επισκεφθεί την Ζάκυνθο, μέσα σε αυτό το βιβλίο θα βρει να διαβάσει πάρα πολλά πράγματα όπως πεζογραφήματα, ποιήματα, ήθη και έθιμα, την ιστορία του νησιού, λαογραφία και πολλά άλλα που ενδιαφέρουν στην εποχή μας κάθε πολιτισμένο άνθρωπο, είτε έχει φοιτήσει σε ανώτατες σχολές είτε έχει βγάλει το λύκειο.

Ο Φώσκολος έγραψε:
"Τις άγιες όχθες που άγγιζα στα χρόνια τα χρυσά,
Απ' το παιδί σου το άχαρο ω μητρική μου γη"

Και ο Κάλβος:
"Ω φιλτάτη Πατρίς, ω θαυμασία νήσος Ζάκυνθε
Ωραία και μόνη η Ζάκυνθος με κυριεύει"

Ενώ ο Σολωμός θα γράψει για την Ζάκυνθο και τις παραλίες της:
"Λες κι η θάλασσα κοιμάται
μες της γης την αγκαλιά".


και τούτο:
"κάθε δέντρο εμψυχωμένο
με το φλίφλισμα ομιλεί·
κι όπου πλέον μοναχιασμένοι
είναι οι βράχοι σιγαλοί".