Η γυφτοπούλα

Μια νέα έκδοση της “Γυφτοπούλας” του Παπαδιαμάντη από τις εκδόσεις Δόμος και τον Άγγελο Καλογερόπουλο. Πρόκειται για ένα βιβλίο που διευκολύνει την ανάγνωση και κατανόηση του πολύ σημαντικού αυτού έργου, χωρίς να επιχειρεί οποιαδήποτε μεταγραφή. Τον πρόλογο και τα γλωσσικ? σχόλια υπογράφει ο ίδιος ο συγγραφέας, ενώ την επιμέλεια φέρει ο Δημήτρης Μαυρόπουλος.

Ο Παπαδιαμάντης παραμένει ένα «αμετάφραστο σκάνδαλο», ακόμα και για όσους μιλούν την ελληνική γλώσσα. Γι’αυτ? και η παρούσα έκδοση της Γυφτοπούλας ?φοδιάζει τ?ν αναγνώστη με πλούσια γλωσσικ? και πραγματολογικά σχόλια. Έτσι, όχι μόνο η γλώσσα του Παπαδιαμάντη δεν ακρωτηριάζεται, αλλ? ανοίγεται στον σημεριν? αναγνώστη σαν μια πηγ? εν?ς διαχρονικού γλωσσικού πλούτου.

Η Γυφτοπούλα είναι το τελευταίο μυθιστόρημα του Παπαδιαμάντη, όπου γίνεται πλέον ευδιάκριτη τόσο η συγγραφική του καινοτομία, όσο και η οπτικ? του. Αυτ? οφείλουμε ν? αναδείξουμε, καθ?ς τον έχουμε εγκλωβίσει σε έναν άλλου τύπου «ληθαργικ? παράληρο», πο? τον θέλει νοσταλγ? εν?ς χαμένου παραδείσου μιας ιδεατής κοινότητας. Γκρεμίζει τα είδωλα της ουτοπίας, της ιδεολογίας, της λογοτεχνίας και μας απεγκλωβίζει απ? τα διχαστικ? διλήμματα. Και αρκείται στο «στενό», δικό του έργο που είναι να μας περιγράψει τα πράγματα και τα πρόσωπα. Τα πρόσωπα (όχι το «πρόσωπο» ως ένοια αφηρημένη) που θα είναι πάντα καινοφανή, μοναδικά, ανεπανάληπτα, απροσδόκητα και ελεύθερα. Τα πρόσωπα που δεν προκαθορίζονται απ? την ιστορία και την καταγωγή, χωρ?ς να είναι ανιστόρητα και αδιάφορα για την καταγωγή τους. Τα πρόσωπα που κατανοούν τον εαυτό τους όσο περισσότερο συνοψίζουν μέσα στην ?λευθερία τους την φανέρωση του Θεού ως αγάπη για τον πλησίον. Και μας καλεί να κοιτάξουμε όχι έναν απέναντι εχθρό, αλλ? έναν καταπλακωμένο εαυτό.