Η Προσευχή

Περιεχόμενα

Πρόλογος – Προσευχή – Πίστη – Νομοτέλεια – Νταρμακάγια – Η Ψυχή – η Ανθρώπινη Ψυχή – η Προσωπικότητα – Άλλες απόψεις για την ψυχή: Ηράκλειτος, Πυθαγόρα, Πλάτωνας, Πλωτίνος – Ο Ηχος, τα Σύμβολα του Ήχου, Λέξεις Δύναμης – οι Ατραποί: του Στοχασμού, της Γνώσης, της Λατρείας, της Πράξης – ο Εξαγνισμός – Εξαγνιστική Προσευχή – Επίλογος.

Η προσευχή είναι μία ιερή πράξη η οποία ανατυπώνει στη διάσταση της φύσης και της ανθρώπινης συνείδησης, τη διαδικασία της ιεροποίησης δηλαδή τη μετατροπή της ύλης σε πνεύμα. Είναι μια τελετή δηλαδή μια παράσταση που περιλαμβάνει κινήσεις – νοητικές, συναισθηματικές και φυσικές. Σε τούτη την παράσταση ανατυπώνονται οι εσωτερικές κινήσεις της ψυχής, στη διάσταση του φυσικού. Αυτές οι κινήσεις, όταν επαναλαμβάνονται, δημιουργούν διαθέσεις και δονήσεις τέτοιες ώστε να ξυπνούν στον άνθρωπο τις αναμνήσεις από τον κόσμο της ψυχής του. Οι τελετές που έχουν καθιερωθεί ως ιερές, είναι τα ακριβή ανάτυπα των κινήσεων της ψυχής, για τούτο και θεωρούνται μέθοδοι και τρόποι ψυχοπνευματικής μετάλλαξης.....

Η προσευχή είναι η τελετή μέσω της οποίας ο άνθρωπος, χρησιμοποιώντας τις ιδιότητες της προσωπικότητάς του, μπορεί να συντονιστεί με τις ιδιότητες της ψυχής και του πνεύματός του. Είναι μια ανώτερη ψυχοσυγκινησιακή διεργασία που θεμελιώνεται πάνω στην αδιαφιλονίκητη πίστη για τον Θεό και λειτουργεί μέσω των στοιχείων που έχει στη διάθεσή της η ανθρώπινη συνείδηση. Η ορθή χρήση των στοιχείων-ιδιοτήτων της προσωπικότητας, μπορεί να διαμορφώσει στον προσευχόμενο ένα βίωμα για την εσωτερική του υπόσταση, μπορεί να τον ωθήσει σε μια προοδευτική αλλαγή της αντίληψής του για τα επέκεινα, μπορεί να του δημιουργήσει έναν ανώτερο χαρακτήρα και τελικά να του μεταβάλει την πίστη εξ ανάγκης, σε πίστη εκ γνώσεως. Η προσευχή είναι ο τρόπος με τον οποίο η ανθρώπινη ψυχή μπορεί να μεταβληθεί σε πνευματική ψυχή. Είναι ο τρόπος με τον οποίο αναστρέφεται το ανθρώπινο προς το ψυχοπνευματικό και τα μέσα για τούτη την αναστροφή είναι τα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης......

....Ενώ η ανθρώπινη προσευχή είναι ένας τρόπος μη συνειδητής διαλεκτικής, η συνειδητή προσευχή είναι το επιστέγασμα της διαλεκτικής, είναι εκείνο που οι μυστικιστές ονόμασαν Θείο Έρωτα. Η προσευχή είναι η βακτηρία, το ραβδί που όποιος πιστός κρατεί στο χέρι του δεν πρόκειται να σκοντάψει, “όποιος κρατά στα χέρια του το ραβδί της προσευχής, δεν πρόκειται να σκοντάψει” (Ιωάννης της Κλίμακας). Διότι η προσευχή έχει ως διδάσκαλό της τον Θεό, “τον διδάσκοντα άνθρωπον γνώσιν και διδόντα ευχήν τω ευχομένω και ευλογούντα έτη δικαίων” (Ψαλμ.90γ 10 -Α' Βασ.β 9).

Η προσευχή είτε ως προσωπική επικοινωνία με τον εσωτερικό εαυτό είτε ως ανάγκη επίκλησης και δοξολογίας της Ανώτερης Δύναμης, παραμένει ο τρόπος με τον οποίο ο άνθρωπος συντονίζεται με τον εσωτερικό του κόσμο. Ως μέθοδος λοιπόν προσέγγισης του υπερβατικού και ως τρόπος μετάλλαξης της ανθρώπινης ψυχής προς το ανώτερο και καλύτερο, αποτελεί θέμα ερμηνείας και ανάλυσης στον χώρο της εσωτερικής αναζήτησης. Η προσευχή ως ιερή τελετή, η σχέση της με το πνευματικό τμήμα της ψυχής και με τους Θείους Νόμους, καθώς και η επίδραση αυτής της τελετής πάνω στην εξέλιξη και τη συμπεριφορά του ανθρώπου, είναι τα θέματα του παρόντος βιβλίου.