Παλαιοί πέτρινοι Φάροι και Φανοί στις ελληνικές θάλασσες

Ακοίμητοι, μοναχικοί, οι δέσμες τους ταξιδεύουν τις νύχτες στις σκοτεινές θάλασσες. Ακίνητοι παλιοί φρουροί για τα πλεούμενα κάθε λογής άλλων εποχών. Κτισμένοι σε απόκρημνα ακρωτήρια, σε ερημονήσια ή σε πολύβουα λιμάνια.

Ένα ξεχωριστό φωτογραφικό ταξίδι θα έχει την ευκαιρία, να κάνει ο αναγνώστης αυτού του ιδιαίτερου λευκώματος ανάμεσα σε φάρους από το παρελθόν και το παρόν που στέκονται ακοίμητοι φρουροί των ελληνικών θαλασσών. Ο φάρος, το σύμβολο των λιμανιών, ο ορκισμένος φρουρός των ναυτικών και των ταξιδιωτών, φωτίζει περίτεχνα μνημεία που αποτελούν σημεία αναφοράς για ντόπιους και περιηγητές.

Ο πρώτος φάρος της Ελλάδος που λειτούργησε στην Αίγινα, την πρώτη πρωτεύουσα με απόφαση του Καποδίστρια το 1829 και κατασκευάστηκε πάνω στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου του Θαλασσινού, δεν έχει αφήσει πια πίσω του, κανένα υλικό ίχνος. Στις πιο άγριες όμως και απόκρημνες άκρες ονομαστών ακρωτηρίων γεμάτων από θαλασσινές ιστορίες και θρύλους, οι φάροι του Ταίναρου, του Κάβο Μαλιά, του Ελαφονησιού, του Αφορεσμένου Κάβου και πολλοί άλλοι εξακολουθούν να μας διηγούνται τις ιστορίες τους.

Οι φάροι, πάντα πρόσφεραν μεγάλη ανακούφιση τους ναυτικούς κάθε φορά που τους αντίκριζαν μπαίνοντας με ασφάλεια στα λιμάνια, που μετατρέπονται σε σπίτια άγριων πουλιών στα μακρινά ερημονήσια, που φιλοξένησαν οικογένειες και μεγάλωσαν στις δομές τους παιδιά έχουν μια ξεχωριστή ιστορία την οποία σας καλούν να γνωρίσετε.