Η αράχνη

Είναι σαν μια βιντεοταινία που έχει γραμμένη ολόκληρη την ιστορία του σύμπαντος. Κάπου μέσα στην απεραντοσύνη του ταξιδεύει και η γαλάζια Γη των ανθρώπων. Σύμπαν, χωρόχρονος, ουρανός. Τρεις όψεις του κόσμου. Η πρώτη φαντάζει αρκετά υλική. Η δεύτερη λιγότερο. Μα η τρίτη αποτυπώνει την αιθέρια εικόνα των ποιητών.

Το χρώμα του όμορφου πλανήτη των ανθρώπων οφείλεται στους ωκεανούς και στην ατμόσφαιρα που τον περιβάλλει. Δεν είναι όμως ο μοναδικός ωραίος πλανήτης στον απέραντο ουρανό. Υπάρχουν τρισεκατομμύρια άλλοι, ωραιότεροι απ' αυτόν. Αμέτρητες ανταύγειες του απείρου αναπηδούν από το χάος των μορφών και πλέκουν ιστορίες παράδοξων πλασμάτων που κατοικούν σ' αυτούς. Στο θέατρο της γαλάζιας Γης παίζεται το σενάριο των ανθρώπων. Είναι δίποδα με ανεπτυγμένο εγκέφαλο, που εξελίσσονται ολοένα και γρηγορότερα. Κατασκευάζουν μηχανές, που αποκλίνουν ολοένα και περισσότερο από τον εύθραυστο δημιουργό τους. Οι μηχανές παράγουν άλλες μηχανές. Η ανέλιξη αυτή κρύβει τον ανταγωνισμό ανάμεσα στον άνθρωπο και στα δημιουργήματά του. Αιώνα με αιώνα οι μηχανές μοιάζουν ακόμη περισσότερο σε ζωντανά πλάσματα με παράδοξη συνείδηση. Τα αισθήματά τους, όμως, για λόγους ασφάλειας πρέπει να ελέγχονται από το δημιουργό τους. Σιγά-σιγά ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα εξελίσσεται σε κάτι που μοιάζει εξαιρετικά με ζωντανό πλάσμα, μεταμορφώνεται σε μια τεράστια κοσμική μηχανή. Είναι η σύνθετη διαπλανητική κοινωνία ανθρώπων και μηχανών. Στη γειτονιά αυτή του Ήλιου ο άνθρωπος χτίζει τον παράδεισό του.

Ένα παράδοξο φυσικό φαινόμενο, που ανακαλύφθηκε τον εικοστό αιώνα από τους ερευνητές Einstein, Podolsky, Rosen, είχε γραφτεί στην ιστορία με τα αρχικά γράμματα των τριών ονομάτων τους. Ονομάζεται φαινόμενο EPR και στο χώρο των επικοινωνιών μπορεί να καταργήσει εντελώς τις αποστάσεις. Γύρω στο 3070 μ.Χ. η επικοινωνία των μηχανών και των ανθρώπων βασίζεται αποκλειστικά στο EPR. Ο κόσμος τώρα των ανθρώπων γίνεται αβυσσαλέος. Οι αποστάσεις εκμηδενίζονται. Ολόκληρο πλέον το σύμπαν, με τρισεκατομμύρια άστρα-ήλιους και πλανήτες, μοιάζει και αυτό με μικρή γειτονιά. Οι ουρανοί, με τα μυστικά τους, ξετυλίγονται μπρος στα άγρυπνα μάτια των ρομπότ. Έτσι όμως ανοίγουν οι πύλες της κοσμικής βράνης, που κρατούσαν ένα φριχτό μυστικό. Το εξωγήινο μυστικό ίσως είναι έτσι, όπως δεν το φαντάστηκαν οι άνθρωποι μέχρι τότε. Και όμως η επιστήμη της Κυβερνητικής είχε αγγίξει το μυστήριο αυτό εδώ και χίλια χρόνια, πριν τον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο της σκοτεινής εποχής. Παρέμενε όμως τραγικά ξεχασμένο. Η αναπάντεχη εμπλοκή προκαλεί απόκοσμο τρόμο. Μια κραυγή αγωνίας. Μια θρυαλλίδα θριάμβου.