Δαμάζοντας τα ήμερα φεγγάρια

Ταξιδεύοντας σε ήσυχα νερά, ξαφνικά αρχίζει μπόρα, η θάλασσα αναστατώνεται, το πλοίο χάνει την πορεία του... Η θάλασσα κάποτε ημερεύει, αλλά το πλοίο ταξιδεύει αλλού, σε άλλες χώρες, άγνωστες. Αριστερά του βρίσκεται η Σκύλλα και από την άλλη η Χάρυβδη. Πιο κάτω οι Συμπληγάδες πέτρες. Εκεί που είναι απαραίτητη η βοήθεια Θεού και ανθρώπων, ένας άλλος χαμένος, απελπισμένος ταξιδιώτης, ζητά απεγνωσμένα να του ρίξει κάποιος το σχοινί και να ανέβει στο δικό του σκάφος, για να σωθεί. Πού να γνωρίζει ο άμοιρος πως με λίγο ακόμη βάρος θα βουλιάξουν και οι δύο, αλλά έτσι και αλλιώς αν μείνει άπρακτος, κινδυνεύει περισσότερο.

Η διασκεδαστική, εσωτερική διαμάχη μιας γυναίκας τριάντα πέντε χρονών που αρχίζει από απλή διαμαρτυρία για όσα άδικα και περίεργα συμβαίνουν τριγύρω της και καταλήγει σε έναν ατελείωτο αγώνα, στην προσπάθειά της να βρει το κλειδί της πόρτας που θα την οδηγήσει στην πραγματική ευτυχία και θα απεγκλωβιστεί από τον ψεύτικο κόσμο που έπλασε μέσα της. Η ευκαιρία τής δίδεται, όταν μια φίλη από τα παλιά της κτυπά την πόρτα για να ζητήσει τη βοήθειά της. Στην προσπάθεια να λύσει το ξένο πρόβλημα ξυπνούν μέσα της φοβίες και άγχος· όμως έρχονται τα πάνω κάτω, κυρίως γιατί βρίσκεται, για πρώτη φορά, αντιμέτωπη με την πραγματικότητα...