Το δίκαιο των επιδόσεων στην πολιτική δίκη

Η ορθή επίδοση κινεί το νήμα της πολιτικής δίκης, η ελλιπής επίδοση κωλύει την πρόοδό της, οδηγεί σε πλείστες ακυρότητες και δημιουργεί συχνά ανεπανόρθωτες έννομες συνέπειες, είναι δε το πρώτο στάδιο που ακολουθεί την κατάθεση του δικογράφου και απασχολεί το δικηγόρο και τον δικαστικό επιμελητή. Εξάλλου, το δίκαιο των επιδόσεων, χαρακτηριζόμενο από ιδιαίτερη τυπικότητα, αποτελεί τη βασική μορφή πρακτικής εφαρμογής του θεμελιώδους για την πολιτική δικονομία δικαιώματος της εκατέρωθεν ακροάσεως, την τήρηση της οποίας καλείται να ελέγξει ο δικαστής προτού προχωρήσει στην κρίση της νομικής και ουσιαστικής βασιμότητας του δικογράφου που έχει ενώπιόν του.


Στο βιβλίο αυτό γίνεται μία διεξοδική παρουσίαση και ανάλυση όλου του φάσματος του δικαίου των επιδόσεων, με βάση το δέκατο έκτο κεφάλαιο του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (έννοια της επίδοσης, δικαστικοί επιμελητές, δέκτες και επισπεύδοντες την επίδοση, αντίκλητος, πληρεξούσιος, διατυπώσεις της έγκυρης επίδοσης, ειδικές περιπτώσεις επίδοσης (νομικά πρόσωπα, αναιρετική δίκη κλπ.), απόδειξη της επίδοσης, διεθνής δικαστική συνεργασία (Σύμβαση της Χάγης - Κανονισμός 1348/2000), ελαττωματική επίδοση, συνέπειες, αναιρετικός έλεγχος), σε συνδυασμό με τα πρακτικά προβλήματα εφαρμογής του και την αντιμετώπισή τους από τη θεωρία, τη νομολογία του Αρείου Πάγου αλλά και των δικαστηρίων της ουσίας. Μέσα από μία εξέταση και μία ερμηνευτική προσέγγιση των διατάξεων των άρθρων 122-143 ΚΠολΔ, εντοπίζονται οι προϋποθέσεις που απαιτούνται από την παγιωμένη σε πολλά ζητήματα νομολογία για μια έγκυρη επίδοση, ενώ επιχειρείται η ανάδειξη των προβλημάτων που ανακύπτουν κατά την διενέργεια επιδόσεων δικογράφων σε ειδικότερες περιπτώσεις, όπως κατά την επίδοση σε υποκαταστήματα νομικών προσώπων, κατά την επίδοση στην αλλοδαπή (σε σχέση και με τη Σύμβαση της Χάγης και τον Κανονισμό 1348/2000), σε πρόσωπα άγνωστης διαμονής κλπ. και προτείνονται τρόποι για την επίλυσή τους.


Τέλος, επιχειρείται μία συγκριτική αναφορά στο γαλλικό δίκαιο των επιδόσεων και μία κριτική προσέγγιση της «υπερβολικής τυπικότητας», που διέπει το ελληνικό δίκαιο των επιδόσεων και της νομολογίας που έχει διαμορφωθεί στον τομέα αυτόν της πολιτικής δικονομίας, καθώς και της έλλειψης δυνατότητας αντιμετώπισης ειδικών περιπτώσεων επίδοσης, από πλευράς νομοθετικής ρύθμισης.

(Από τον εκδότη)

Η αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως - Έννοια της επίδοσης - Ορισμός και νομική φύση της επίδοσης

Όργανα επίδοσης

Επισπεύδων και δέκτης της επίδοσης

Εναλλακτικοί δέκτες επίδοσης

Αντίκλητος ή πληρεξούσιος

Οι διατυπώσεις της έγκυρης επίδοσης

Ειδικές περιπτώσεις

Απόδειξη της επίδοσης

Διεθνής δικαστική συνεργασία σχετικά με τις επιδόσεις σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις

Ελαττωματική επίδοση - Συνέπειες

Ακυρότητα επίδοσης και αναιρετικός έλεγχος