Η Ξένη ή Η γενιά της αμφισβήτησης

Οι αλλαγές των πολιτευμάτων, τουλάχιστον στους Νέους Χρόνους, επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τις οικονομικές μεταβολές, οι οποίες προσδιορίζουν την κοινωνική συγκρότηση και το αντίστροφο.

Μέχρι τη δεκαετία 1960 η Δύση εμφανιζόταν ενωμένη απέναντι στον υπαρκτό σοσιαλισμό και τις χώρες του Τρίτου Κόσμου.

Οι κατεστημένες αντιλήψεις έρχονταν από το βαθύ παρελθόν, ενώ τα σπέρματα του σκεπτικισμού εντάθηκαν από την περίοδο του Διαφωτισμού.

Η ηρεμία διαταράχτηκε μετά το 1965 τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη Δυτική Ευρώπη, ταυτόχρονα, με διαφορετικές αφορμές μεν αλλά με τις ίδιες αιτίες δε, δημιουργώντας ένα κύμα αντίρρησης, δικαιωματισμού και συχνά ανατροπής του ιφιστάμενου πλαισίου (πολιτικού και ιδεολογικού).

Στην Ξένη αποτυπώνονται συνοπτικά όχι τα γεγονότα, για τα οποία έχουν γραφθεί και λεχθεί απειράριθμα, αλλά τα αίτια και εν μέρει οι συνέπειές της, σε γενικές γραμμές, ειρηνικής αντίστασης στα καθιερωμένα.

Μέσω της ιστορίας μιας οικογένειας καταγράφονται τα θέματα στα οποία επικεντρώθηκε η κριτική, όπως τα δικαιώματα των γυναικών, των νέων, των φυλετικών διακρίσεων και λιγότερο των ταξικών διαφορών.

Περαιτέρω, παρουσιάζονται οι συνέπειες, εμφανείς και αφανείς, που είχε και θα έχει το κίνημα της αμφισβήτησης στις παραδεδεγμένες αξίες.

Η προσέγγιση, κατά το μεγαλύτερο μέρος, σταματάει στις αρχές ή στα μέσα της δεκαετίας 1970. Ένα άλλο έργο θα μπορούσε να περιέγραφε την τρέχουσα κατάσταση.