Μουσεία, μνήμη και κληρονομιά στην Ελλάδα

Η Πολιτιστική Ολυμπιάδα είναι ένας ιστορικός και διεθνούς σημασίας καλλιτεχνικός θε-σμός και αποτελεί «τον πυλώνα του Ολυμπιακού Κινήματος». Η έρευνα που πραγματο-ποιήθηκε εδώ έγινε σε βάθος και με βάση αυτήν επισημαίνονται τα λαμπρά έργα πολιτι-σμού, αλλά και οι τραγικές αστοχίες, εξετάζονται οι επιπτώσεις της Πολιτιστικής Ολυ-μπιάδας στην κοινωνία και στον πολιτισμό και διερευνάται η κληρονομιά της στη μετα-Ολυμπιακή Αθήνα. Βασικός άξονας της έρευνας είναι ο «Πολιτισμός», τόσο στον τομέα των εκδηλώσεων και των ποικίλων πολιτιστικών δράσεων, όσο και στο επίπεδο των πολι-τιστικών υποδομών και θεσμών. Διερευνά δηλαδή τα Ολυμπιακά έργα πολιτισμού και τις Ολυμπιακές πολιτιστικές δράσεις, που έλαβαν χώρα στην Ολυμπιάδα της Αθήνας από το 2001 μέχρι το 2004, με ορισμένες αναγκαίες αναφορές στην ιστορία, αλλά και σε άλλες όψεις των Αγώνων με πνευματικό περιεχόμενο. Η κριτική που ασκείται στα πεπραγμένα της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας είναι έντονη και προέρχεται από πολλές πλευρές και αυτό οφείλεται στην έλλειψη ενός στρατηγικού σχεδιασμού και στην αδυναμία διαχείρισης του πολιτιστικού Ολυμπιακού αποθέματος. Ωστόσο, παραμένουν ζωντανές στη μνήμη των Ελλήνων ορισμένες πολιτιστικές δράσεις υψηλής ποιότητας και απαράμιλλης αισθητικής ομορφιάς, που είναι μάρτυρες μιας μεγάλης υπερεθνικής προσπάθειας.

Η Παναγιώτα Μ. Παπανικολάου σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Συνέχισε τις σπουδές της στις Τέχνες και στην Πολιτισμική Διαχείριση στο Λονδίνο. Είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και διδάσκει σε πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ελλάδας. Ασχολείται ερευνητικά με την Ιστορία της Τέχνης και τη Διαχείριση του Πολιτισμού.