Άγιον Όρος

Σ’ αυτό το βιβλίο, ο Ζ. Παπαντωνίου, ζωγράφος και γελοιογράφος, συγγραφέας (μεταξύ άλλων και του καλύτερου ελληνικού αναγνωστικού όλων των εποχών), πολιτικός και πρώτος διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης, μα πρωτίστως κριτικός τέχνης, περιγράφει τις εντυπώσεις του απ’ αυτό το ταξίδι και παραλλήλως μας παρουσιάζει το Όρος και τον ανατολικό μοναχισμό με αισθητικά κριτήρια. Ακριβώς έναν αιώνα μετά, η περιγραφή έχει πλέον και ιστορική αξία, αφού αποτυπώνει όψεις του μοναστικού βίου που χάνονται? ρακένδυτοι μοναχοί δεν υπάρχουν πλέον, ενώ η τεχνολογία εισδύει και μεταβάλλει (η και αλλοτριώνει) την καθημερινή ζωή των μοναχών.
Η πρώτη έκδοσι έγινε το 1934 από τον ίδιο τον συγγραφέα, με εικονογράφησι του Ευθ. Παπαδημητρίου. Η παρούσα έκδοσι είναι πλήρης και πιστή. Ήσσονες — κυρίως ορθογραφικές — διορθώσεις έγιναν σιωπηρώς, ενώ οι ελάχιστες παρεμβάσεις σημειώνονται στο υπόμνημα που παρατίθεται στο τέλος του βιβλίου? μεταξύ αυτών και η διόρθωσι του μυστηριώδους Mohilew στο εδάφιο του Jakob Fallmerayer.