Συνταγματική ελευθερία και δημόσιοι σκοποί

Η ανά χείρας μονογραφία ανάγεται στα χρόνια των μεταπτυχιακών μου σπουδών, σε συζητήσεις με τους δασκάλους μου Ronald Dworkin και Τhomas Scanlon. Τις πρώτες σκέψεις μου τις δοκίμαζα σε απογευματινές συζητήσεις με τον συμφοιτητή μου Matthias Kumm, ο οποίος, υπό την επήρεια του Robert Alexy, αναζητούσε τρόπους σύζευξης της αρχής της στάθμισης με τη Ρωλσιανή πολιτική φιλοσοφία. Τελικά, για την ανάληψη του παρόντος εγχειρήματος, χρειάστηκε, πριν ορισμένα χρόνια, να μου επισημάνει ο Σταύρος Τσακυράκης ότι η συνταγματική σκέψη δεν πρέπει να σιωπά απέναντι στη διάχυτη στην ηπειρωτική Ευρώπη αντίληψη που θέλει την ισχύ των συνταγματικών δικαιωμάτων να τελεί σε σχέση σύγκρουσης και αμοιβαίας διαπραγμάτευσης με τους δημόσιους σκοπούς. Οι σκέψεις που ακολουθούν ανταποκρίνονται στην πρόσκληση, διερευνώντας τους όρους της θεμιτής τους πλοκής.

Ευχαριστώ θερμά τον επίτιμο Αντιπρόεδρο του ΣτΕ κ. Χρήστο Ράμμο για τις πολύτιμες παρατηρήσεις επί του αρχικού χειρογράφου. Το τελευταίο κεφάλαιο είναι σε μεγάλο βαθμό προϊόν προβληματισμού από τη διδασκαλία με το Γιώργο Δελλή στο μάθημα Εφαρμογές Δημοσίου Δικαίου και τις συζητήσεις μας. Αμφότεροι είχαν την καλοσύνη να συντάξουν σχόλια, τα οποία παρέχουν στον αναγνώστη την αρχή κριτικού διαλόγου επί των υποστηριζόμενων θέσεων. Ευχαριστώ τέλος το δάσκαλό μας Ν. Αλιβιζάτο, τον Πρόεδρο Ι. Σαρμά και τους Σπ. Βλαχόπουλο, Κ. Γιαννακόπουλο, Ηλ. Κουβαρά, Π. Παπαρρηγοπούλου και Β. Χρήστου για επιμέρους παρατηρήσεις, καθώς επίσης τους Θ. Αντωνίου, Φ. Βασιλόγιαννη και Β. Βουτσάκη και τους φοιτητές των μαθημάτων Συνταγματική Θεωρία και Πολιτική Φιλοσοφία, και Φιλοσοφία του Δημοσίου Δικαίου, όπου παρουσίασα σε σχέδιο τα πρώτα δύο κεφάλαια.