Τι έγινε η Ρέα;...

Η γραφή του Φώτου Παπαθανάση, κατακτά τον αναγνώστη με την αμεσότητά της, την γοητευτική απλότητα του ύφους της, την αλήθεια της και την καθάρια, ζωντανή εικόνα μιας εποχής που χάνεται στη λήθη... Μας μεταφέρει επίσης, με τους τοπικούς ιδιωματισμούς, τις δραματικές, διδακτικές και κάποτε σκωπτικές τοπικές ιστορίες και γεγονότα, το αγνό, καθάριο αεράκι των Βορειοηπειρωτικών περιοχών, που διατηρούν αναλοίωτα ήθη, έθιμα, παραδόσεις ακόμα και προκαταλήψεις.

Ζωντανεύει το πέρασμα του Πατρο-Κοσμά, του Αγίου των σκλάβων, όπως τον αποκαλούσαν, από εκείνους τους μαρτυρικούς τόπους και το αναλοίωτο Χριστιανικό και Ελληνικό πνεύμα των Ηπειρωτών της εποχής της οθωμανικής δουλείας.
Να μην απορούν οι αναγνώστες για τις συχνά αναφερόμενες στην ροή του κειμένου τουρκικές λέξεις, αφού οι μαρτυρικές εκείνες περιοχές, δεν απελευθερώθηκαν ποτέ και η γλώσσα με την καθημερινή ζύμωση αφομοίωσε κάποιες απ' αυτές.
Γυρίζοντας στο παρόν πόνημα, το έργο του Φώτου Παπαθανάση αποτελεί ντοκουμέντο για το δικτατορικό-τυραννικό καθεστώς του Ενβέρ Χότζα στην Αλβανία κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα αλλά και τα τεκταινόμενα μέχρι σήμερα.