Μύθοι του Αισώπου

Ήταν µικρό και χνουδωτό – κουτάβι πόσο µοιάζει!
Και τ’ ορφανό λυκόπουλο βοσκός στη στάνη µπάζει,
να τ’ αναθρέψει σαν σκυλί µε τ’ άλλα του παρέα.
Και ζήσανε χρόνια µαζί· ώσπου µια µέρα ωραία,
δουλειά τυχαίνει του βοσκού, κατά την πόλη πάει
κι αφήνει το κοπάδι του ο λύκος να φυλάει…

«Ο Αίσωπος έγραψε ιστορίες για παιδιά».
Αλήθεια;
Ή μήπως είναι κι αυτό μύθος;[…]
Οι μύθοι της έκδοσής μας έρχονται να προστεθούν στις έμμετρες αποδόσεις των αισωπικών μύθων, που στην ελληνική γραμματεία εμφανίζονται κατά τον 8ο αι. π.Χ. Οι πηγές της παρούσας συλλογής καλύπτουν το διάστημα μεταξύ του αιώνα εκείνου και του 17ου μ.Χ.?κατά κύριο λόγο όμως βασίζονται στις τρεις αρχαιότερες σωζόμενες συλλογές: εκείνη του Φαίδρου (1ος μ.Χ. αι., στα λατινικά), του Βάβριου (τέλη 1ου μ.Χ. αι., στα ελληνικά) και στη λεγόμενη Αυγουσταία Συναγωγή ανώνυμων ελληνικών μύθων (περίπου 3ος μ.Χ. αι.).