Μπελογιάννης

''Τρία ακριβώς χρόνιο μετά την παγκόσμια επιτυχία του έργου "Μπελογιάννης" ο συγγραφέας, που ζούσε τότε στην κλυδωνισμένη από τις χρουσωφικές "αντισταλινικές αποκαλύψεις" Μόσχα, έγραψε το "Νησί της Αφροδίτης" (1958), ένα εθνικοαπελευθερωτικό δράμα που εξυμνούσε τη θυσία του Καραολή, του Αυξεντίου και γενικά τον αγώνα της ΕΟΚΑ. Παίχτηκε σε όλες τις "Δημοκρατίες" και τις γλώσσες της τότε σοβιετικής επικράτειας (Δε μιλάμε για την κατοπινή σταδιοδρομία του στην Ελλάδα και τη Δύση).
Αποδείχτηκε για άλλη μια φορά ότι οι αιώνιες ανθρώπινες αξίες μένουν ακατάλυτες - όποιοι κι αν είναι οι ήρωες που τις εξαγιάζουν κάθε τόσο με την ανυστερόβουλη θυσία τους (είτε λέγονται Μπελογιάννηδες είτε Καραολήδες).

"Σ' όποιας ιδέας την κορφή κι αν έπεσε ο στρατιώτης
της γης του είναι άξιος μαθητής και δάσκαλος της νιότης.

Και τη διδάσκει με τιμή στην εκστρατεία να στέκει
και μέχρι τέλους να κρατά του χρέους το ντουφέκι.

Να ξέρει τίμια να ζει κι άξια να πεθαίνει
για μιαν αγάπη, ένα σκοπό, μια χώρα αγαπημένη

και κείνο το φιλότιμο που δυο φτερά σου δίνει:
στρατιώτη αξιοπρέπεια, σοφού νοημοσύνη..."