Τα παιδιά κοιμήθηκαν

Ο Ντεζιρέ, ο αγαπηµένος πρωτότοκος γιος µιας ευκατάστατης οικογένειας Γάλλων εµπόρων από την ενδοχώρα της Νίκαιας, εθίζεται στις ουσίες σ’ ένα ταξίδι του στο Άµστερνταµ. Είναι αρχές της δεκαετίας του ’80 και η Γαλλία βρίσκεται αντιµέτωπη µε τη µάστιγα των ναρκωτικών. Την ίδια ακριβώς περίοδο, το έιτζ εισβάλλει αιφνίδια στις ζωές χιλιάδων ανθρώπων και ανάµεσα στα θύµατά του είναι και ο Ντεζιρέ, ο οποίος κολλάει τον ιό από µια µολυσµένη σύριγγα· η πορεία του είναι προδιαγεγραµµένη και στην κατάβασή του στην Κόλαση συµπαρασύρει και την οικογένειά του, που θα στιγµατιστεί ανεπανόρθωτα βιώνοντας τον κοινωνικό αποκλεισµό. Ένα δεύτερο αφηγηµατικό νήµα διατρέχει παράλληλα το βιβλίο: το χρονικό του ηρωικού αγώνα των επιστηµόνων που ασχολήθηκαν πρώτοι µε το έιτζ. Σε µικρά περιεκτικά κεφάλαια, ο Αντονύ Πασσερόν παρουσιάζει τα ορόσηµα της ακάµατης έρευνας που διεξήγαν κορυφαίοι επιστήµονες από το 1981 ως τα µέσα της δεκαετίας του 1990, προκειµένου να κατανοήσουν πρώτα απ’ όλα τον ιό και ακολούθως να τον αναχαιτίσουν και να τον θεραπεύσουν, εκριζώνοντας τον φόβο και την προκατάληψη απέναντι σε φορείς και ασθενείς. Σαράντα χρόνια µετά τον θάνατο του Ντεζιρέ, ο συγγραφέας ανασκαλεύει το παρελθόν της οικογένειάς του µέσα από φωτογραφίες και φιλµάκια σούπερ-8, τα µόνα κειµήλια στα οποία επιβιώνει η µορφή του πρόωρα χαµένου θείου του.
Στο µυθιστορηµατικό του ντεµπούτο, ο Πασσερόν συνυφαίνει την οικογενειακή ιστορία µε την κοινωνιολογική έρευνα, αποτυπώνοντας τις κοσµογονικές αλλαγές που προκάλεσε η ταυτοποίηση του ιού του έιτζ.