Αιρετικά δοκίμια στη φιλοσοφία της ιστορίας

Δεν είναι δύσκολο να προσεγγίσουμε αυτές τις σελίδες, εξαιρετικά πρωτότυπες και κατά τόπους ερεθιστικές, που ανιχνεύουν τη σχεδόν παράλληλη έναρξη στη δυτική Ευρώπη της πολιτικής, της φιλοσοφίας και της ιστορίας. Η αδιαχώριστη μοίρα αυτών των τριών διαστάσεων της ευρωπαϊκής ανθρωπότητας στην πραγματικότητα συνιστά το πιο εμφανές νήμα που διατρέχει τη δέσμη αυτών των κειμένων. Εδώ ξανασυναντάει κανείς τον τόνο τής Ανθρώπινης κατάστασης και των Πηγών τού ολοκληρωτισμού τής Χάννα Άρεντ• και πέραν του ίδιου τόνου, μια κοινή θεματική: το ότι η πολιτική είναι πάντα διαφορετικής τάξεως από την οικονομική διαχείριση ή την προβολή των ανθρώπων στην εργασία• το ότι το τέλος τής πολιτικής δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ζωή χάριν της ελευθερίας, όχι η ζωή χάριν της επιβίωσης ή έστω της ευμάρειας• το ότι ο πολιτικός άνθρωπος είναι ως τέτοιος ιστορικό ον κατά το ότι, σε τελευταία ανάλυση, η ιστορία είναι μάρτυρας της υλοποίησης της ελευθερίας σε μια δημόσια σφαίρα η οποία ανοίγεται από την ελευθερία και για την ελευθερία• τέλος, το ότι η φιλοσοφία είναι ελεύθερη σκέψη που επικεντρώνεται στους όρους δυνατότητας της πολιτικής και της ιστορίας, όπως γνωρίζουμε από τον καιρό τής Πολιτείας τού Πλάτωνα και των Ηθικών και των Πολιτικών τού Αριστοτέλη.