Επικούρεια φιλοσοφία και πολιτική

Το να ψάχνει κανείς ή να ψάχνεται για να προσδιορίσει την ταυτότητά του ή να θέσει μια προοπτική στη σκέψη του δεν είναι κακό. Το να συνομιλεί με τον εαυτό του για πράγματα δημιουργικά και όχι ευτελή, ούτε και αυτό είναι άσχημο. Ακόμη δεν είναι κακό να ολοκληρώνεσαι, όσο μπορεί να γίνει αυτό, ως άνθρωπος. Το κακό είναι να προσεταιρίζεται κανείς μια ταυτότητα από ιδιοτέλεια, για υστεροφημία, για δόξα, για πλούτο. Τέτοιους έχουμε δει πολλούς, κυρίως στην πολιτική σκηνή. Είναι όλοι οι πολιτικοί που αλλάζουν ιδεολογία όπως τα πουκάμισά τους. Το να κάνεις λανθασμένες επιλογές, πάλι δεν είναι κακό. Το κακό είναι η εξέλιξή σου να μη συνάδει με τις αισθήσεις σου και με τον αισθητό κόσμο που σε περιβάλλει. Το να σε έχουν μάθει να ζεις μέσα σε φαντασιώσεις, αυτό είναι άσχημο. Το θέμα είναι να απορρίψεις όλη αυτή τη φαντασιακή ζωή σου. Βέβαια, για να γίνει αυτό χρειάζεται πόνος και κόπος. Όμως, όσο άσχημη και αν είναι η πραγματικότητα σήμερα, εσύ, με τους φίλους σου θα μπορέσετε να την αλλάξετε για εσάς. Επίσης, είναι κακό να θέλεις και οι άλλοι να σε ακολουθούν. Αυτοί οι άνθρωποι όχι μόνο δεν ολοκληρώνονται, αλλά τουναντίον υποσκάπτουν την ανέλιξή τους. Βολοδέρνουν από εδώ και από εκεί χωρίς να έχουν καταλάβει τίποτε από τις ανάγκες τους. Δεν μπορούν ή δεν θέλουν να σκεφτούν για τον εαυτό τους και γι' αυτό δεν μπορούν να ολοκληρωθούν ως άνθρωποι. Αλλά ακόμη πιο άσχημο είναι να υπακούς και να εφαρμόζεις κατά γράμμα την ιδεολογία που έχεις διαλέξει. Τότε γίνεσαι πιόνι στις σκέψεις, στη φαντασία, στις επιλογές των άλλων. Τότε εξαρτάς την όποια προσωπικότητα έχεις, αν την έχεις, από τις ορέξεις της κάθε ιδεολογίας ή αυτού που φέρει αυτή την ιδεολογία. Οι ελεύθερες διάνοιες είναι ασυμβίβαστες όσον αφορά τις ιδεολογίες και φρονώ ότι είναι πιο ολοκληρωμένες. Όμως αυτές ζουν στην αφάνεια, στο περιθώριο της κοινωνίας μας και στον κατατρεγμό. Εννοείται ότι μια ελεύθερη διάνοια είναι αυτάρκης και αυτόνομη. Ενδιαφέρεται για τους άλλους στον βαθμό όπου θα μπορέσουν οι άλλοι να μείνουν όρθιοι στα πόδια τους, χωρίς βαστάζο.
- Μπάμπης ο Επικούρειος (Πατζόγλου).