Ο πλους

Η ζωή και ο θάνατος φαινομενικά είναι δυο έννοιες αντίθετες μεταξύ τους. Αποτελούν ανεξιχνίαστα μυστήρια που κρύβονται καλά στα μύχια της εσωστρεφούς εγωπάθειας του ανθρώπου και του φόβου που τον διακατέχει για το άγνωστο. Και εάν εσφαλμένα πιστεύουμε ότι μπορούμε να έχουμε γνώση για τη ζωή, άλλο τόσο εσφαλμένα πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τον θάνατο. Και οι δύο έννοιες λειτουργούν ως αδιαμφισβήτητες καταστάσεις στον άνθρωπο και η πρόκληση είναι να τις προσεγγίσουμε βιωματικά και καρδιακά και όχι διανοητικά και φοβικά. Και οι δύο έννοιες μας προσκαλούν να τις ζήσουμε και να μετέχουμε σε αυτές ξεφεύγοντας από τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις που μας περιτριγυρίζουν. Τι είναι η ζωή; Τί είναι ο θάνατος; Υπάρχει αθέατος κόσμος; Απαντήσεις υπάρχουν και δίνονται στον πλου, τον οποίο κάνει η ψυχή μας στο ταξίδι της στον κόσμο. Προϋπόθεση είναι να το επιθυμούμε να ταξιδέψουμε, ώστε κάποια στιγμή να φθάσουμε στην κοινωνία, στη μετοχή και στη θέωση. Ο άνθρωπος έχει πλέον τη δυνατότητα να μετέχει στις άκτιστες ενέργειες του θεού. Με αυτόν τον τρόπο ο φόβος του θανάτου δεν είναι ο φόβος του αγνώστου αλλά καθίσταται πλέον βιωματικά η εμπειρία της ίδιας της ζωής.