Στάλαγκ VI C

Δώδεκα μέρες μετά την απελευθέρωση, πέθανε ο φίλος που μαζί του πέρασα όλον εκείνον τον δύσκολο καιρό μέχρι τελευταία που έφυγε από το νοσοκομείο. Εγώ έμεινα και εκεί με βρήκε η απελευθέρωση. Όταν, λίγο αργότερα, πριν φύγουμε για το γυρισμό, βρήκα την ομάδα του, ένας, εκτελώντας την τελευταία του παραγγελία, μου παρέδωσε ένα πακέτο. Χρόνια τώρα το κρατούσε κλειστό. Φοβόμουνα να τ’ ανοίξω, όπως φοβόμαστε ν’ ανοίξουμε μια πληγή. Τώρα τελευταία, η γυναίκα μου με πίεσε πολύ. Κι ένα βράδυ έξω φυσούσε δυνατά και βούιζε ο αέρας- τ’ αποφασίσαμε. Μέσα ήταν η ταυτότητα του, ένα μετάλλινο ορθογώνιο, διάτρητο στη μέση, κι απάνω τα στοιχεία του φίλου μου: STALAG VI C. No 114.003. Ύστερα ένα κομμάτι από κουβέρτα στενόμακρο –το θυμάμαι, τύλιγε μ’αυτό το κεφάλι του-, ένα βαρύ ξύλινο σαμπό, τρύπιο στη φτέρνα με ξεραμένο αίμα στο χείλος πίσω και πάνω στο χτένι, κι η καρτέλα του Νοσοκομείου: Lungen T.B.C., το διάγραμμα του πυρετού του –σταματούσε στις 28 Απρίλη (του 1945)- και τελευταία η ένδειξη: Mort.