Ημερίδα

Ο Πανάγος Πέππας είναι ένας άνθρωπος του Τύπου, ο οποίος, εδώ και χρόνια πολλά, εργάζεται ως διορθωτής κειμένων. Αχαρη δουλειά για ορισμένους, συναρπαστική για άλλους τόσους που γνωρίζουν ότι η καρδιά της εφημερίδας χτυπά στη διόρθωση. Είκοσι ένα χρόνια μετά την πρώτη του ποιητική «Η ακακία της Ανδρομάχης» (1986) επανέρχεται με το δεύτερο ποιητικό του βιβλίο, το οποίο αποτελείται από δύο μικρές συνθέσεις, «Η κόσμια μέρα», «Ο εθελοντισμός του βλέμματος» και άλλα έξι μικρότερα ποιήματα. Το μάτι, ο οφθαλμός, το βλέπειν, το οράν είναι το βύθισμα στον έσω και εσώτερο κόσμο, του γυμνού οφθαλμού απόκτημα. Ο λόγος ο επερχόμενος δεν είναι ο επινοητής, ο σκηνοθέτης, ο καταστρώσας το σχέδιο, αλλά ο ανεμπόδιστος των ονείρων επενδυτής. Και τα όνειρα γνωρίζουν ότι το ψέλλισμα της ομιλίας φτάνει ώς τη σιωπή την ομιλούσα. Ασθματικός τόνος, ακόμη και στα μακροσκελή ποιήματά του, δεικνύει ότι δεν έχει ξεμπερδέψει από το είδωλον της πόλης. Παραμένει ένας πιστός της, καθώς «Η στροφή του πρωινού προς την άνοιξη/ είναι η αγωνία της μέρας». Μ' αυτή την αγωνία υπήρξε και υπάρχει ακόμη, γιατί δεν θέλει ακόμη να αφεθεί, γιατί δεν είναι ακόμη ένας παραιτημένος. Το όποιο χάος που τον επισκέπτεται, το κατοικεί.



ΒΑΣΙΛΗΣ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 15/02/2008